Για το πόσο παράλογος, πόσο παρανοϊκός είναι ο νέος νόμος για τον Περιφερειακό Τύπο, βγαίνει ανάγλυφα μες από την ανάλυση πολλών διατάξεών του. Εδώ θ’ αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα: Ο νέος νόμος απαιτεί 2 δημοσιογράφους και 2 εργαζόμενους για μια εβδομαδιαία εφημερίδα. Του Αγρινίου, ας πούμε. Αν μάλιστα ο νόμος ψηφιστεί στη Βουλή πριν από …
Η δόξα του Μεσολογγίου και η τραγωδία του Αγρινίου Περισσότερα…
Την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2022 ήμουν καλεσμένος στην εκπομπή του Σωκράτη Τσόμπου στον “antenna star fm 103,5”. Θέμα της συζήτησής μας ο νέος νόμος για τον Περιφερειακό Τύπο. Προς το τέλος της εκπομπής ο Σωκράτης με ρώτησε “γιατί ν’ αγοράσει κάποιος την Αναγγελία στο περίπτερο – εννοούσε μια εβδομαδιαία τοπική εφημερίδα – όταν οι ειδήσεις …
Με πρωτοβουλία της Ένωσης Συγγραφέων συντάχθηκε η Χάρτα Δημιουργών Έργων Λόγου. Την συνυπογράφουν η Εταιρεία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης και το Ελληνικό Τμήμα ΙΒΒΥ – Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Η Χάρτα έχει στόχο την προστασία των δικαιωμάτων των συγγραφέων στις δημόσιες εμφανίσεις που αφορούν τα έργα λόγου, τις παρουσιάσεις βιβλίων σε σχολεία, σε βιβλιοθήκες, σε στρογγυλά …
Η Χάρτα Δημιουργών Έργων Λόγου στην Ελλάδα και τα αιτήματα των συγγραφέων στην Αγγλία Περισσότερα…
Νέος Νόμος για τον Περιφερειακό Τύπο, άρθρο 1: “Σκοπός του παρόντος νόμου είναι η ενίσχυση της διαφάνειας και της δημοσιότητας στον χώρο του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου”. Και πώς θα γίνει αυτό; Απαντά ο ίδιος ο Νόμος: Θα γίνει “μέσω ενός σύγχρονου και λειτουργικού Μητρώου, η διασύνδεσή του με τις αναπτυξιακές ανάγκες των επιχειρήσεων των …
Ασκούμε κριτική. Και καλά κάνουμε. Στη Δημοκρατία η κριτική αποτελεί βασική συνθήκη της κοινής ζωής. Το δημοφιλές εκείνο που λέει “μην κρίνετε ίνα μη κριθήτε” δεν ισχύει για το Δημοκρατικό πεδίο, αλλά για το θεολογικό. Να κρίνουμε λοιπόν. Γιατί να μην κρίνουμε. Ορμώμενοι όμως από πού; Από κάποια αρχή μάλλον, σε κάθε περίπτωση, με κάποια …
Καλύτερα να το χωνέψουμε: Η ενημέρωση του λαού περνάει σιγά – σιγά στα χέρια γνωστών ή αγνώστων επενδυτών. Οι δημοσιογράφοι που κάποτε γίνονταν εκδότες, συντηρούσαν έτσι τη φύση της δημοσιογραφίας στα έντυπά τους, υποχρεώνονται να γίνουν εργαζόμενοι στους επενδυτές, με παχυλούς ή πενιχρούς μισθούς, αδιάφορο. Διαβάζεις τώρα τα άλλοτε κραταιά “Νέα”, το άλλοτε λόγιο “Βήμα”, …
Δηλαδή, αν ασκήσω κριτική στην αριστερά που λέει φασίστα τον Παπανίκο, για ένα σκίτσο, σημαίνει ότι πρέπει να δεχτώ ως εύλογη την απάντηση φίλων που μου θυμίζουν ότι το site που τον υποστηρίζει, είναι αμαρτωλό; Ότι ο δημοσιογράφος που έγραψε καλό λόγο γι’ αυτόν, έχει αμαρτωλό δημοσιογραφικό παρελθόν; Κι επειδή αυτό ακριβώς μου θύμισαν τρεις …
Ποιος είναι ο Παπανίκος για να τον λένε φασίστα; Περισσότερα…
Τριάντα δύο (μέχρι τώρα) χρόνια στο κουρμπέτι, δημοσίευα τα κείμενά μου επώνυμα, πάντα επώνυμα. Φανατικά. Έλεγα ότι ο δημοσιογράφος πρέπει να πίνει το πικρό ποτήρι “άσπρο πάτο”, να πληρώνει το τίμημα της δουλειάς του, να το πληρώνει ολόκληρο. Μετά την αυτολογοκρισία όμως που, αισθανόμενος απειλή, επέβαλλα στον εαυτό μου κατεβάζοντας τον λογαριασμό μου στο facebook …
Το άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα που ψήφισε στη Βουλή η κυβέρνηση Μητσοτάκη, προβλέπει πρόστιμο και φυλάκιση για όποιον “δημόσια ή μέσω του Διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες”. Ακούγεται καλό, μπορεί και τέλειο. Φανερά ή κρυφά, συμφωνούν με αυτό οι πάντες. …
Ένας κοινοτάρχης σε χωριό του Βάλτου έκατσε στο καφενείο ένα καλοκαιρινό Σαββατόβραδο για να πιει τον απογευματινό του καφέ. Ο καφές όμως του “βγήκε ξινός” γιατί του ρίχτηκαν οι χωριανοί, φώναζαν ότι κάποιοι “τρυπούσαν” το δίκτυο κι έβγαζαν παράνομες παροχές νερού για να ποτίζουν τον κήπο τους με το λάστιχο, χωρίς το νερό που καταναλώνουν …