Σχόλια

Σ’ έναν μακρύ διάλογό μου μ’ έναν παλιό φίλο εφάρμοσα τη μαιευτική μέθοδο του Σωκράτη, πασπαλισμένη με μία τζούρα Κρισναμούρτι. Εξεπλάγην, όταν η τακτική μου οδήγησε (μαθηματικά, όπως κατάλαβα εκ των υστέρων) σε μια εξομολόγηση. Την οποία τώρα θα συνοψίσω, όσο μπορώ πιο καλά, δεδομένου ότι πάνε πολλά χρόνια από τότε. Αυτό που θυμάμαι καθαρά […]

Σέβομαι άνευ όρων τον Θεό που πιστεύουν εκατομμύρια άνθρωποι γύρω μου. Ακόμα κι ένας να τον πίστευε, θα τον σεβόμουν. Κι ας μην είναι ο Θεός μου. Όταν μπαίνω σε Εκκλησία ή σε μοναστήρι, απαιτώ από τον εαυτό μου να τηρεί ευλαβικά όλους τους κανόνες (αυτονόητους και μη) που θα μου υποδείξει (ακόμα και θα

Ο δημόσιος διάλογος, αυτός που διεξάγεται στα social media, είναι μια λασπομαχία. Η πολιτική αντιπαράθεση, αυτή που διεξάγεται στην τηλεόραση, είναι μια κοκοραμαχία. Σιχαμερά και τα δύο. Και δεν υπάρχει άλλος τρόπος διαφυγής απ’ αυτή την κατάπτωση, εκτός από την απόσταση. Καλά κάνουν οι νέοι και δεν ασχολούνται με την πολιτική. Γιατί ν’ ασχοληθούν; Γιατί

Ένας 28χρονος ποδοσφαιριστής στο Αγρίνιο κακοποίησε σεξουαλικά ένα τετράχρονο αγοράκι. Στην αποτρόπαιη πράξη του είχε την κάλυψη της μάνας του, η οποία ήταν νταντά του παιδιού… Η φρικαλέα πράξη ήρθε στο φως της δημοσιότητας αρχές του 2022 από τη Σοφία Μπεκατώρου κατά τη διάρκεια ενημέρωσης σχετικά με τις υποθέσεις που έχουν καταγραφεί στην πλατφόρμα του

Είναι αυτός ο κόμπος στο στομάχι κι αυτή η ξινή γεύση στο στόμα… Που σε κάνουν να τρέχεις εσπευσμένα στο μπάνιο, θέλεις να ρίξεις τον κρουνό πάνω σου, να πλυθείς, να γδάρεις το δέρμα σου γιατί δεν ξεμυρίζει, δεν κάνει τίποτε ούτε το σαπούνι, ούτε το μοσχοσάπουνο… Αισθάνεσαι βρώμικος. Βρώμικος; Αν αισθάνεσαι βρώμικος, σημαίνει ότι

Σε άρθρο του στο liberal.gr ο γνωστός δημοσιογράφος Δημήτρης Καμπουράκης γράφει για την δεκαμελή παρέα της 26χρονης κόρης του: “Όλα παιδιά της γειτονιάς και παλιοί συμμαθητές, σπουδαγμένα και με μυαλό. Πολυτεχνεία, οικονομικές σχολές, φυσικομαθηματικές, παιδαγωγικά. Από τους δέκα, μόνο η κόρη μου δουλεύει σε κανονική δουλειά, όλοι οι υπόλοιποι είναι είτε εντελώς άνεργοι, είτε ψευτοαπασχολούνται

Υπάρχουν και στα sites καλογραμμένα κείμενα. Δε λέω… Έχω πέσει πάνω σε πολύ ωραία κείμενα, όχι μόνο παλιών γραφιάδων, αλλά και νέων. Για πόσο θα υπάρχουν, άγνωστο. Για να τα διαβάσεις όμως, χρειάζεται να μπεις στο τρενάκι του λούνα παρκ, εκεί όπου για να διασκεδάσεις, διαβαίνεις τις σκοτεινές σήραγγες και πετάγονται ξαφνικά μπροστά σου φαντάσματα,

Για το πόσο παράλογος, πόσο παρανοϊκός είναι ο νέος νόμος για τον Περιφερειακό Τύπο, βγαίνει ανάγλυφα μες από την ανάλυση πολλών διατάξεών του. Εδώ θ’ αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα: Ο νέος νόμος απαιτεί 2 δημοσιογράφους και 2 εργαζόμενους για μια εβδομαδιαία εφημερίδα. Του Αγρινίου, ας πούμε. Αν μάλιστα ο νόμος ψηφιστεί στη Βουλή πριν από

Ασκούμε κριτική. Και καλά κάνουμε. Στη Δημοκρατία η κριτική αποτελεί βασική συνθήκη της κοινής ζωής. Το δημοφιλές εκείνο που λέει “μην κρίνετε ίνα μη κριθήτε” δεν ισχύει για το Δημοκρατικό πεδίο, αλλά για το θεολογικό. Να κρίνουμε λοιπόν. Γιατί να μην κρίνουμε. Ορμώμενοι όμως από πού; Από κάποια αρχή μάλλον, σε κάθε περίπτωση, με κάποια

Καλύτερα να το χωνέψουμε: Η ενημέρωση του λαού περνάει σιγά – σιγά στα χέρια γνωστών ή αγνώστων επενδυτών. Οι δημοσιογράφοι που κάποτε γίνονταν εκδότες, συντηρούσαν έτσι τη φύση της δημοσιογραφίας στα έντυπά τους, υποχρεώνονται να γίνουν εργαζόμενοι στους επενδυτές, με παχυλούς ή πενιχρούς μισθούς, αδιάφορο. Διαβάζεις τώρα τα άλλοτε κραταιά “Νέα”, το άλλοτε λόγιο “Βήμα”,