Είναι αυτές οι “καραμέλες” που πιπιλάνε οι συγγενείς στις οικογενειακές συναθροίσεις, οι φίλοι στις παρέες και οι “φίλοι” στο facebook. Ίδιας κοπής μηρυκασμοί που αντικατέστησαν το “καλημέρα” και το “καλησπέρα”, θα έλεγα δε την “καληνύχτα” και το “αντίο”, για να μην πω το “άντε γεια”… Δε βγάζει νόημα ν’ απαριθμήσω εδώ τις “καραμέλες” στις οποίες …
Υπάρχει μια Σχολή Σκέψης που καπελώνει την προσέγγιση του αναγνώστη για τα παιδικά βιβλία: Λέει ότι το παραμύθι που απευθύνεται σε παιδιά, πρέπει να μιλά με γνωστές και οικείες λέξεις. Είναι αντιπαιδαγωγικό, λέει, να περιέχει άγνωστες λέξεις. Με αυτό το ηλίθιο κριτήριο έχουν απορριφθεί από Εκδοτικούς Οίκους εξαιρετικά λογοτεχνικά έργα, επειδή είχαν αυτό το “ελάττωμα”. …
Η σύγχρονη παιδική λογοτεχνία υποθηκεύει το μέλλον της λογοτεχνίας Περισσότερα…
ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ Όταν διψάει ο Θεός, τα δυο του χέρια απλώνει– Αράκυνθο και Παναιτωλικό – τα δυο βουνά σιμώνειμια χούφτα κάνει θεϊκή, τη λίμνη Τριχωνίδα,πίνει νερό, δροσίζεται. Πολλές φορές τον είδα. Αράκυνθος και Παναιτωλικό είναι τα δυο Του χέριατα πόδια Του πατούν στη γη κι ο νους Του είναι στ’ αστέριακι η Τριχωνίδα η …
Να γκρινιάξει κανείς για την παρακμή της γλώσσας, είναι μάταιο, αν όχι ανόητο. Ποιος θα τον άκουγε; Ή θα εξέταζε κανείς αν υπάρχει όντως θέμα, πρέπει επομένως να προσέξει τι του λες; Όχι. Μερικά πράγματα έγιναν ήδη δεδομένα, πέρασαν δυναμικά στην άβατη περιοχή του αυτονόητου. Δε μιλάμε για τις Αγγλικές ή τις Γαλλικές ή τις …
“Ποιητικό γεγονός” είν’ εκείνο που ανακαλύπτει, εντοπίζει ή παρατηρεί (βλέπει ή διαβλέπει) ο ποιητής (θα έλεγα δε, ο ποιηματογράφος) και, μετά την όραση ή την ενόραση που τον οδήγησαν στον εντοπισμό, χρησιμοποιώντας τα γλωσσικά του εφόδια, το αποτυπώνει. Το “ποιητικό γεγονός” διαφέρει από το “ποιητικό σχόλιο”, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην δημοσιογραφία ανάμεσα στο ρεπορτάζ …
Το ποιητικό γεγονός, ο ποιητικός κώδικας και ο ποιητικός λόγος Περισσότερα…
“Το μυαλό του πολιτισμένου ανθρώπου είναι ένα μουσείο από αντιμαχόμενες αλήθειες” λέει ο Γάλλος συγγραφέας και θεωρητικός του κινήματος του Γαλλικού Συμβολισμού Ρεμί ντε Γκουρμόν. Αλλά και η κοινωνία… δεν είναι τάχα το ίδιο; Σε μια αναγωγή του ορισμού του Γκουρμόν… μήπως και η κοινωνία δεν είναι “ένα μουσείο από αντιμαχόμενες αλήθειες”; Ή μήπως και …
Με συνεπήρε μια ιδέα να συνδέσω τις ποιητικές εποχές του Αγρινίου, αν συνδέονται, ξεκινώντας από τον λογοτεχνικό θρύλο της πόλης, τον Κώστα Χατζόπουλο. Εντόπισα γρήγορα το πρώτο μου πρόβλημα: Δεν γνώριζα όλη την ποιητική παραγωγή όλων… Και είναι μεγάλη. Κατέληξα σε μια σκέψη, ότι – για τον σκοπό αυτό – πρέπει να κάνω μια δουλειά …
Δεν είν’ εύκολο να χωρέσεις σε λέξεις την αίσθηση, ακόμα κι αν είναι ισχυρή σε βαθμό που αποκλείεται να κάνεις λάθος, οπότε καταφεύγεις σε συμβατικές διατυπώσεις για να πεις κάτι που έμαθες ή κατάλαβες και που, για να το μάθουν ή να το καταλάβουν οι άλλοι, απαιτείται η δική τους ανάλογη αίσθηση. Αυτό είναι βεβαίως …
Αντίσταση στη μηχανή του κιμά που αλέθει τα πάντα Περισσότερα…
Το ερώτημα είναι απλό: Μπορούμε ή δε μπορούμε να μιλήσουμε για πολιτική, χωρίς να προσβάλλει κανείς κανέναν, συνομιλητή, φίλο ή συγγενή; Αν όντως… δε μπορούμε, μήπως πρέπει να παραιτηθούμε από την ίδια την ανθρωπιά, την οποία πάντως όλοι επικαλούνται και σ’ αυτήν ομνύουν όλοι με κάθε ευκαιρία; Η συζήτηση που αφορά την πολιτική (ή τα …
Τη δεκαετία του ’90 έγραφα με ιδιαίτερη ένταση για την δυνατότητα (αλλά και την ανάγκη) “να γίνει ο κάμπος του Αχελώου ο λαχανόκηπος της Ευρώπης”. Τόσο έντονα μιλούσα γι’ αυτό το θέμα, που ενόχλησα πολλούς, άλλους γιατί νόμιζαν ότι “είχαν βρει την κότα με το χρυσό αυγό”, το Δημόσιο, άρα τι χρειαζόταν να ψάχνουμε για …
Ποιος είπε ότι η εθνική μας φαγωμάρα είναι κακό πράμα; Περισσότερα…