Ο βιασμός ενός κοριτσιού και ο βιασμός ενός αθώου

Είναι αυτός ο κόμπος στο στομάχι κι αυτή η ξινή γεύση στο στόμα… Που σε κάνουν να τρέχεις εσπευσμένα στο μπάνιο, θέλεις να ρίξεις τον κρουνό πάνω σου, να πλυθείς, να γδάρεις το δέρμα σου γιατί δεν ξεμυρίζει, δεν κάνει τίποτε ούτε το σαπούνι, ούτε το μοσχοσάπουνο…

Αισθάνεσαι βρώμικος.

Βρώμικος;

Αν αισθάνεσαι βρώμικος, σημαίνει ότι έκαμες κάτι και “σε βασανίζει τα βραδάκια η συνείδησή σου”, όπως έλεγε κι εκείνο το παλιό αγαπημένο τραγούδι του Κώστα Χατζή. Σε αναστατώνουν οι τύψεις.

Όχι όμως, δεν είσαι βρώμικος. Γιατί δεν έκαμες κάτι επιλήψιμο.

Λερωμένος είσαι.

Λερώθηκες όταν – περπατώντας ανυποψίαστα στους δρόμους – έπεσε πάνω σου μια βροχή από σφαιρίδια σκατού… και δε σε λέρωσαν μόνο στο πρόσωπο, διαπέρασαν ακόμα και τα ρούχα σου, μωρέ διαπέρασαν την επιδερμίδα σου, λέρωσαν ακόμα και την ψυχή σου στα έγκατα. Ιδίως αυτήν…

Γιατί άραγε; Γιατί όλ’ αυτά;

Επειδή, λέει, μια μέρα ήρθε και σε βρήκε στο μαγαζί σου ένας τύπος, είπε λόγια διθυραμβικά για τη δουλειά σου και, στο τέλος, ζήτησε να βγάλετε μία σέλφι.

Δεν ήθελες, δεν σου αρέσουν οι φωτογραφίες, αλλά ο τύπος επέμενε, σ’ έκαμε να αισθάνεσαι ακατάδεχτος, σκέφτηκες ότι για ένα μήνα θα ήσουν καρφωμένος στο σταυρό από την ίδια σου την σκέψη ότι αρνήθηκες σ’ εκείνον τον τύπο μία σέλφι.

Τι είναι δα μια σέλφι;

Τίποτα.

Ενέδωσες.

Ο τύπος ανέβασε όμως τη σέλφι στο facebook. Έγραψε στη λεζάντα ότι ήσουν φίλος του. Επανέλαβε τους διθυράμβους για τη δουλειά σου.

Λίγους μήνες μετά, ο τύπος εκείνος συλλαμβάνεται ως βιαστής παιδιών και μαστροπός.

Βγήκαν τότε οι φεϊσμπουκίστες, κοινοποίησαν τη φωτογραφία κι έγραφαν από κάτω σχόλια, όχι για εκείνον τον τύπο, αλλά για σένα:

“Δεν είσαι μόνο φασίστας, αλλά και βιαστής παιδιών”.

Φασίστα σε λένε, επειδή φιλοτεχνείς σκίτσα που δεν υμνούν το κόμμα τους. Δεν έχει σημασία που τα σκίτσα σου δεν υμνούν κανέναν. Σημασία γι’ αυτούς έχει ότι τα σκίτσα σου δεν κολακεύουν την δική τους κοσμοαντίληψη.

“Πας μη συριζαίος, φασίστας”.

Ε, ναι, φασίστας.

Αλλά, πλέον, και βιαστής παιδιών.

Ιδού η απόδειξη: Κυκλοφορεί φωτογραφία σου στο διαδίκτυο με τον μαστροπό.

Φως φανάρι ρε! Όλοι οι φασίστες είναι βιαστές παιδιών. Και μαστροποί.

Ε, λοιπόν…

Ο βιασμός του κοριτσιού από τον επίτροπο σε εκκλησία και ψάλτη Μίχο (με καταγωγή από τον Άγιο Κωνσταντίνο Αγρινίου) η εκπόρνευση του δωδεκάχρονου κοριτσιού σε 213 πελάτες, δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από τον δικό σου βιασμό, από την δική σου εκπόρνευση, αυτή που διέπραξαν οι χρήστες του διαδικτύου, μόνο και μόνο επειδή εκείνος ο τύπος εκείνη τη μέρα σου ζήτησε εκείνη τη σέλφι…

Από δω και πέρα να το ξέρεις, Χρήστο:

Όταν θα πηγαίνεις σε κανένα γιορτινό τραπέζι καλεσμένος ή σε καμιά εκδήλωση, προτού κάτσεις στην καρέκλα σου, να ζητάς βιογραφικά όλων όσων θα κάτσουν δίπλα σου, δεξιόθεν και αριστερόθεν, σε βάθος τουλάχιστο πέντε ατόμων. Αν και, εδώ που τα λέμε, ακόμα κι αυτό δε φτάνει… Διότι κανένας βιαστής παιδιών δεν γράφει σε βιογραφικό τι κάνει όταν ξεμοναχιάζει ψυχούλες.

Για να είμαστε ρεαλιστές και να μη λέμε ό,τι θέλουμε, τώρα που έγινες επώνυμος καλλιτέχνης, μόνο μία λύση έχεις:

Ή από δω και πέρα θα υμνείς με τα σκίτσα σου τον Τσίπρα αναγορεύοντάς τον σε μεγάλο μάγκα ή… τι να σου πω… αν σε ξαναπλησιάσει κανένας για σέλφι, να σηκώνεις στη μούρη του τη γεμάτη με σφαίρες καραμπίνα. Όποιος κι αν είναι.

1 σκέψη για το “Ο βιασμός ενός κοριτσιού και ο βιασμός ενός αθώου”

Γράψε ένα σχόλιο...

Scroll to Top