Η είδηση: “Μεγάλο» Αφορισμό για τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων Νίκη Κεραμέως και τον υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας κ. Χαρδαλιά, διάβασε το πρωί της Κυριακής, μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας στον Μητροπολιτικό Ναό Παναγίας Φανερωμένης Αιγίου ο Μητροπολίτης πρ. Καλαβρύτων κι Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος”.
Άθελά μου το πρωί της Κυριακής 17 Μαΐου, άκουσα από τα μεγάφωνα της Αγίας Τριάδας το κήρυγμα μίσους του παπά.
Εντάξει.
Σχωρεμένοι.
Κι αυτοί και όσοι τους άκουσαν αδιαμαρτύρητα για να μην πω ευτυχείς.
Πράγματι, δεν έχει νόημα να πεις κάτι γι’ αυτά. Η ήττα της λογικής σ’ αυτή τη χώρα συντελέστηκε ήδη.
Γιατί δεν είναι μόνο η θρησκοληψία.
Βλέπω, επί παραδείγματι, να μοστράρουν οι ξεσηκωμένοι τον Τράγκα. Ποιον; Τον Τράγκα! Να πω ότι απορώ και εξίσταμαι, δεν έχει νόημα πάλι. Οι ίδιοι που κόπτονται για τα λαμόγια τους δημοσιογράφους, έχουν κάνει τον Τράγκα εικόνισμα!
Ποιον;
Τον Τράγκα!
Που έχει φάει το καταπέτασμα. Και λέει αυτά που λέει, όταν δεν τρώει από την πίτα. Μόλις του δώσουν κάνα κομμάτι, θα βγάλει το σκασμό. Τι λέω; Θα πλέκει εγκώμια γι’ αυτούς που τώρα θάβει.
Κι όμως! Οι χάνοι που βρίζουν δέκα φορές τη μέρα τους δημοσιογράφους, επικαλούνται τον Τράγκα που “τα λέει χύμα”.
“Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου”…
Ποιον;
Τον Τράγκα!
Που κάποτε, είχε χίλιους δημοσιογράφους, νέα παιδιά, να τους μαθαίνει τάχα δημοσιογραφία, δούλευαν στην εφημερίδα του χωρίς να πληρώνονται, με την υπόσχεση ότι θα προσληφθούν οι καλύτεροι από αυτούς.
Έλα όμως που δεν ήταν ποτέ κανένας καλύτερος από κανέναν. Από τους χίλιους νέους που ονειρεύονταν να γίνουν δημοσιογράφοι, δεν ήταν κανένας ικανός να μπει στο μισθολόγιο. Μπορεί όμως να ήταν… οι επόμενοι!
“Φύγε συ, έλα συ”.
Αυτός λοιπόν ο τύπος, τα λέει χύμα και τσουβαλάτα!
Ποιος;
Ο Τράγκας!
Που για εφημερίδα λίγων εκατοντάδων φύλλων κυκλοφορίας έπαιρνε κρατικές διαφημίσεις της τάξης των 450.000 ευρώ, όταν άλλες έπαιρναν χίλια, για να τυλίγουν κάποιοι το ντορό…
Ο Τράγκας κι ο Αμβρόσιος. Ένα σωρό άλλοι σαν αυτούς. Μ’ ένα μένος για όλα, όλους, για τον δύσμοιρο αυτόν τόπο… Μ’ έναν εμετό στο στόμα τους να τον φτύνουν στα μούτρα μας κάθε μέρα.
Κατάλαβέ το αδέκαστε καθημερινέ κατήγορε!
Τα είδωλα που θαυμάζεις κι εκτιμάς, είναι απατεώνες. Και αυτοί που τσαλαπατάς, ήρωες.
Αν πάρεις χαμπάρι τι σημαίνει αυτό, θα δεις κάποτε “άσπρη μέρα”…