Για τους φίλους που παρακολουθούν αυτά που γράφω στο blog μου (pantoleon.gr) νομίζω πως έχω υποχρέωση να γράψω μερικά πράγματα επιπλέον:
Όταν λέμε “εξουσία”, κακώς εννοούμε μόνο την κυβερνητική, κακώς στρεφόμαστε μόνο σ’ αυτήν για να εκφράσουμε την δυσαρέσκεια ή την αγανάκτησή μας, άσε δε και τις αντιστάσεις.
Ποτέ η κυβερνητική εξουσία δεν ήταν η εξουσία που κυβερνά το λαό στο δικό μας κράτος ή σε οποιοδήποτε άλλο κράτος του πλανήτη, ισχυρό ή ανίσχυρο. Η εξουσία έχει πολλά πρόσωπα (στην Δημοκρατία εκφράζεται από τους θεσμούς, όχι μόνο εκείνους που συμπολιτεύονται, αλλά και από κείνους που αντιπολιτεύονται) ασκείται δε από όσους ομνύουν στις κυρίαρχες αξίες της εποχής, είτε αυτές είναι πολιτικές, είτε θρησκευτικές, είτε αφορούν τις Τέχνες, τα Γράμματα και τις Επιστήμες. Συνεπώς: Η αντίσταση στην κυβέρνηση ποτέ δεν συνιστά αντίσταση στην εξουσία. Ποτέ. Το αντίθετο συμβαίνει: Είναι συνειδητή ή ασυνείδητη μάχη για την άλωση της εξουσίας από άλλο κόμμα.
Πραγματική αντίσταση στην εξουσία σημαίνει καθημερινή πράξη ζωής, σημαίνει τραπεζικός λογαριασμός ή όχι, σημαίνει κινητή και ακίνητη περιουσία ή όχι, σημαίνει πάγια στάση ζωής του ατόμου, όχι του συνόλου.
Η αντίσταση λοιπόν σ’ αυτά που λέει και κάνει η όποια κυβέρνηση (η τωρινή, η προηγούμενη ή η μελλοντική) είναι μια ψευδαίσθηση επαναστατικότητας, στην οποία κανείς σκεπτόμενος άνθρωπος δεν προσχωρεί. Η στάση του στοχαστή είναι πάγια ενάντια σε κάθε κυβέρνηση, ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας, ενάντια στη δεξιά στρέβλωση, ενάντια στην αριστερή αγκύλωση, ενάντια στον Εκκλησιαστικό δεσποτισμό, ενάντια στην συνωμοσιολογία των όντως υπόπτων υπερκυβερνητικών κέντρων, ενάντια τελοσπάντων με οποιοδήποτε κόστος σε οτιδήποτε θίγει την τετράγωνη λογική, εκείνη που δίδαξε στην ανθρωπότητα ο Αριστοτέλης. Η Λογική είναι για τον στοχαστή το υπέρτατο πολιτικό αγαθό.
Με βάση αυτά, μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια διαφορετική προσέγγιση των φαινομένων της εποχής μας και να πούμε – πριν απ’ όλα το απλούστερο – ότι:
Ο τρόπος που θα διαχειριστεί τα πράγματα η εξουσία την επαύριον, δεν θα είναι καθόλου αγαθός, και το λέω έτσι, για να μην πω καμιά φοβερή λέξη που θα τρομοκρατήσει τους μονοδιάστατους αναγνώστες. Με άλλα λόγια, είτε είναι φυσικός ο ιός, είτε τεχνητός, οι σπασμωδικές αντιδράσεις της μάζας στη μάσκα ή στον εγκλεισμό θα γίνουν αντικείμενα ενδελεχούς μελέτης, τα συμπεράσματα της οποίας θα χρησιμοποιήσει ο ιδιοκτήτης της πληροφορίας για την ενίσχυση της εξουσίας του ή της εξουσίας του πελάτη του. Η μάζα δεν έχει τη γνώση για να κρίνει και ν’ αποφανθεί αν ο ιός είναι φυσικός ή τεχνητός, αλλά και να την είχε, ποια διαφορά θα είχε η αντίδρασή της στον φυσικό ιό, από την άλλη αντίδραση στον τεχνητό;
Αν ο ιός είναι φυσικός και σκοτώνει φυσικά, είναι σωστό να φοράμε μάσκα και ν’ αποφεύγουμε τις συναθροίσεις, αν όμως είναι τεχνητός, έχουμε υποχρέωση στην ανθρωπότητα ν’ αντισταθούμε στα κυβερνητικά μέτρα παραβιάζοντάς τα;
Ε, δεν ξανάκουσα μεγαλύτερη ανοησία! Ανοησία που τυχαίνει να αφαιρεί ζωές… Αλλιώς δεν θα το συζητούσαμε καν!
Σε τι συνίσταται άραγε η αντίσταση στα κυβερνητικά μέτρα; Γιατί άραγε ξεχνάμε ότι δεν είναι μέτρα μόνο της δικής μας κυβέρνησης, αλλά – με μικρές διαφορές, απολύτως φυσικό – είναι μέτρα όλων των κυβερνήσεων του πλανήτη; Ή μήπως η κυβέρνηση Τσίπρα θα έπαιρνε άλλα μέτρα από αυτά; Γιατί το ξεχνάμε κι αυτό;
Να το θυμηθούμε λοιπόν. Αν όμως το θυμηθούμε, απαλλάσσεται η δική μας κυβέρνηση (που τυχαίνει να είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη) απαλλάσσεται από πολλά, όμως αυτό… δεν βολεύει πολλούς, τους “χαλάει τη σούπα”. Ας το θυμηθούμε λοιπόν θεωρώντας ότι η Ελληνική κυβέρνηση είναι όργανο των σκοτεινών εκείνων κέντρων που ελέγχουν όλες τις κυβερνήσεις του πλανήτη. Οκ.
Ναι, ξαναλέω, η κοινωνιολογική (άρα και πολιτική) εμπειρία των επιστημόνων από αυτά που έγιναν στα μνημόνια, κι αυτά που γίνονται στον κορωνοϊό, θα δώσει στην φανερή και την απόκρυφη εξουσία τα όπλα για να ενισχύσει την θέση της στην κορυφή του κόσμου. Πες το παγκόσμια δικτατορία, σιγά μη φοβηθούμε τις λέξεις πια…
Λοιπόν;
Βρήκαμε τάχα εμείς τα όπλα για ν’ αντισταθούμε σ’ αυτό και είναι η απόρριψη των κυβερνητικών μέτρων για κλείσιμο της αγοράς, για το κλείσιμο των εκκλησιών, για το κλείσιμο των σχολείων, για την απαγόρευση κυκλοφορίας, για την υποχρεωτική χρήση μάσκας – φίμωτρου;
Είστε σίγουροι ότι η αντίσταση σ’ αυτά είναι αυτό που κάναμε στους μήνες που πέρασαν, όταν (εκκλησία και λαός μαζί) κάναμε ό,τι ήταν δυνατόν για ν’ αποτύχουν τα μέτρα της κυβέρνησης;
Είστε σίγουροι ότι αντισταθήκατε στους άθεους οι μεν και στους νεοφιλελεύθερους οι δε;
Γιατί εγώ έχω τη γνώμη ότι, το μόνο που κάνατε, είναι να πελεκήσετε τα ποδάρια σας και μαζί με τα δικά σας τα δικά μου και όλων όσων προσπάθησαν να πουν μια συνετή κουβέντα;
Έχω να πω επίσης ότι “ρίξατε νερό στο μύλο” της παγκοσμιοποίησης. Έχω να πω ακόμα ότι “βάλατε πλάτη” για να επιταχυνθεί το ολοκλήρωμα της παγκόσμιας δικτατορίας.
Γιατί, όπως έγραψα αλλού, με την συμπεριφορά αυτή, εκατονταπλασιάστηκε το κακό.
Θα ήταν όμως παράλειψη, αν, αυτή τη φορά, δεν το αποδίδαμε σε όλες τις λαϊκές μάζες, όχι μόνο στη δική μας. Γεγονός όμως που ειδοποιεί για κάτι πολύ χειρότερο: Η παγκόσμια συσσώρευση σπασμωδικών αντιδράσεων του όχλου, εξυπηρετεί μόνο εκείνον που έσπειρε τον ιό, όπως ΕΣΕΙΣ καταγγέλλετε. Η συμμετοχή των “επαναστατών” στο γιγάντωμα της ολιγαρχικής ελίτ που θέλει να διοικήσει τον κόσμο και να υποδουλώσει τον άνθρωπο, η συμμετοχή του καθενός μας στο πραξικόπημα που βρίσκεται εν εξελίξει, αποτελεί μια πράξη ντροπής και αίσχους.
Αλλά όχι… Δεν είναι πράξη ντροπής και αίσχους. Είναι ο φυσικός τρόπος σκέψης των πήλινων απογόνων του Αδάμ και της Εύας που νομίζουν ότι – στις δικές μας μέρες – θα φέρουν σε πέρας την εντολή του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης για ν’ αυξηθούν, να πληθύνουν και να κατακυριεύσουν τη γη για λογαριασμό Του. Τι σημαίνει αυτό, ας το ψάξει ο καθένας. Εγώ, κλείνοντας, θα πω μόνο τούτο:
Το αρχαίο σχέδιο κυριαρχίας στη γη ΔΕΝ θα φτάσει ποτέ στην κορύφωσή του. Ο μυθικός πύργος της Βαβέλ έμεινε ημιτελής. Και, καταρρέοντας, βύθισε τον πλανήτη σε χιλιάδες λίθινα χρόνια. Όπως είναι και ο σύγχρονος πύργος των Βρυξελλών.
Αν αυτό σημαίνει ότι θα γυρίσουμε στην εποχή του λίθου ή θα συνδεθούμε πάλι με τ’ άστρα, δεν ξέρω. Το μόνο που ξέρω για την λύτρωση, είναι ότι δεν θα τη φέρει το “φωτισμένο προλεταριάτο”, ούτε και ο σωτήρας που θ’ αναστηθεί από τον τάφο του. Το ξέρω καλά: Η λύτρωση είναι υπόθεση της άγραφης Ιστορίας που μας διαφεύγει.