Η ιδεολογία της τρομοκρατίας βασίζεται στη μέθοδο του πολέμου.
Η ολιγάριθμη πάντα ομάδα ανταρτών που θέλει να στείλει μήνυμα στα πλήθη, ξέρει καλά ότι δε γίνεται να το κάνει μέσω την Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης. Τους δίνει λοιπόν ένα γεγονός που τα Μέσα Ενημέρωσης είναι αδύνατο να μην καταγράψουν και να μη σχολιάσουν.
Με το αιματηρό γεγονός οι αντάρτες μεγεθύνουν, στην πραγματικότητα διογκώνουν το μήνυμά τους, σε τέτοιο βαθμό που είναι αδύνατο να το αγνοήσει ο πιο απαθής πολίτης.
Με την αφύσικη αυτή μεγέθυνση του μηνύματος η μειοψηφία δρα στην κοινωνία ως πλειοψηφία, επιβάλλει την παρουσία της, ενίοτε και τον λόγο της.
Η μεγέθυνση του μηνύματος είναι το κλειδί. Συνιστά επαναστατική μέθοδο.
Μόνο που στην εποχή των social media, η μεγέθυνση του μηνύματος δε γίνεται μόνο με το αιματηρό επεισόδιο, αλλά και με την λεκτική τρομοκρατία. Το αποτέλεσμα της οποίας – μπορείς να πεις ότι – δεν διαφέρει καθόλου από το αποτέλεσμα της άλλης.
Η λεκτική τρομοκρατία έχει πολλές μορφές. Από το “θάψιμο” και την συκοφαντία, μέχρι τη στρέβλωση και την αντιστροφή.
Η ηθική δολοφονία στον δημόσιο βίο αντικατέστησε τη βόμβα ή το πιστόλι.
Η δυστυχία μας είναι ότι αυτή τη μέθοδο, που αποτελεί μέθοδο του περιθωρίου, υιοθέτησαν ακόμα και τα κόμματα της Βουλής. Πλέον είναι αυτός ο πολιτικός λόγος που ακούμε, διαβάζουμε και, φυσικά, βιώνουμε.
Διότι βία δεν είναι μονάχα ο ξυλοδαρμός ή ο φόνος. Βία είναι η βρισιά, βία είναι η προσβολή, άσε δε η απαξίωση, αυτή είναι αδερφή της ηθικής δολοφονίας.
Αν όντως η ανθρωπότητα έχει ανάγκη να καταπολεμήσει τον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό, άλλο τόσο έχει ανάγκη να καταπολεμήσει τον αντιιμπεριαλισμό και τον αντικαπιταλισμό που υιοθέτησαν αυτές τις απάνθρωπες μεθόδους.
Η τρομοκρατία, είτε ασκείται από τον Μπιν Λάντεν και τον εγχώριο Κουφοντίνα αιματηρά, είτε ασκείται από το τρολ του διαδικτύου και το κόμμα της Βουλής λεκτικά, έχει το ίδιο αποτέλεσμα: Την καταρράκωση της ανθρώπινης υπόληψης.
Η φωτογραφία του πρύτανη της ΑΣΟΕΕ Δημήτρη Μπουραντώνη με μια ταμπέλα κρεμασμένη στο λαιμό που του φόρεσαν οι κουκουλοφόροι (31.10.2020) στοιχειώνει ακόμα σήμερα το νου. Μήνυμα της ταμπέλας ήταν “αλληλεγγύη στις καταλήψεις”.
Η εν λόγω τρομοκρατική ενέργεια δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την “παράπλευρη” δολοφονία του 20χρονου Θάνου Αξαρλιάν στις 4 Ιουλίου 1992, από τη “17 Νοέμβρη”. Το μήνυμα και των δύο πράξεων είναι ακριβώς ίδιο: “Το τίμημα να μην είστε μαζί μας θα είναι βαρύ”.
Και οι δύο αυτές τρομοκρατικές πράξεις στέλνουν το ίδιο ακριβώς μήνυμα των ανταρτών στα πλήθη με την λεκτική επίθεση που έκαμε ο πρώην Υπουργός Επικρατείας και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χριστόφορος Βερναρδάκης, όταν – στη Βουλή – αποκάλεσε “Πισπιρίγκου της Δημόσιας Παιδείας” την Υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως, την ταύτισε δηλαδή με τη “Μήδεια της Πάτρας”.
Λοιπόν, όταν η τρομοκρατία παίρνει τόσες και τόσες μορφές, όταν εκδηλώνεται πάντα εκεί που δεν το περιμένεις, δεν έχει μόνο το ίδιο αποτέλεσμα στα πλήθη, έχει ένα επιπλέον μήνυμα που αφορά εμάς:
Η αναζήτηση ενός νέου πολιτικού λόγου έξω και μακριά από τα γνωστά σχήματα του συστήματος και του αντισυστήματος είναι παρά ποτέ αναγκαία.
Μόνο που η αναζήτηση αυτή δε μπορεί να ξεκινήσει χωρίς προηγουμένως να συντελεστεί η ολική, όσο και ενσυνείδητη απόρριψη όλων των “ισμών”, θρησκευτικών και πολιτικών.
Δεν εξαιρούμε από αυτό το ξεκίνημα τους θρησκευτικούς “ισμούς”, επειδή αυτοί πρώτοι και καλύτεροι ορίζουν το δυιστικό φιλοσοφικό πλαίσιο του στρατιωτικού και του πολιτικού πολέμου: Ο Θεός από δω και ο Διάβολος από κει, ο σοσιαλιστικός παράδεισος από τη μια και η καπιταλιστική κόλαση από την άλλη.
Και νά ’λεγες ότι ο άνθρωπος δεν έχει τα ιδεολογικά εργαλεία για να πορευτεί προς το φως, ε, κάπως θα το άντεχες…
Τώρα όμως που ξέρεις ότι στο παρελθόν ο άνθρωπος έγινε όχι μόνο δέκτης, αλλά και ιερέας της Ελληνικής φιλοσοφίας, δεν έχεις παρά να σταθείς πάνω από τον τάφο της και σαν τον Άγγελο Σικελιανό που προσπάθησε ν’ αναστήσει ένα πτώμα, να δοκιμάσεις ξανά, μήπως αυτή τη φορά σε ακούσει…