“Δεν υπάρχουν ήρωες στην εποχή μας”.
Έτσι λένε.
Κι εννοούν ότι “δεν υπάρχουν ήρωες να μας σώσουν”.
Σ’ εκείνο το “να μας σώσουν” είναι το ζουμί.
Γιατί ήρωες υπάρχουν. Είναι αφανείς, αλλά υπάρχουν. Μόνο που δε θέλουν να μας σώσουν.
Αλλά, τότε, θα πεις, τι σόι ήρωες είναι αυτοί;
Θα σου πω:
Είναι ήρωες, επειδή…
α΄). δεν έχουν ούτε υλική, ούτε πνευματική ανάγκη για να ξέρουν οι άλλοι τον ηρωισμό τους. Φτάνει που τον ξέρουν οι ίδιοι.
β΄) αν έλειπε αυτό που κάνουν, ο κόσμος θα ήταν μια κόλαση.
γ΄). όσοι περιμένουν έναν ήρωα να τους σώσει, είναι έτοιμοι ν’ ακολουθήσουν ως τσιράκια τον αγύρτη που τους “τάζει λαγούς με πετραχήλια”. Οι ήρωες όμως που λέμε, σιχαίνονται τα τσιράκια, σέβονται μόνο τους ελεύθερους ανθρώπους.
δ΄). όσοι περιμένουν έναν ήρωα να τους σώσει, είναι έτοιμοι να σταυρώσουν όποιον τους πει ότι αυτό είναι δουλειά των ιδίων.
Γι’ αυτούς τους λόγους δε θέλουν να μας σώσουν οι ήρωες που (αν και δεν τους βλέπουμε) υπάρχουν.
Γι’ αυτούς τους λόγους και για έναν ακόμα:
Καμία σωτηρία δεν σου αξίζει, αν δεν την κατακτήσεις εσύ ο ίδιος για τον εαυτό σου.
Αλλά, τότε, θα πεις πάλι, γιατί τα κάνουν όλ’ αυτά οι ήρωες που λες; Αν δεν το κάνουν ούτε για δόξα, ούτε για χρήμα, αν δεν το κάνουν για πολιτική καριέρα ρε αδερφέ, γιατί το κάνουν; Είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι που κάνουν τέτοια και τόσα μόνο “για την ψυχή του παππούλη τους”;
Όχι, ψέματα λες. Τέτοιοι άνθρωποι δεν υπάρχουν.
Μπορώ να πάω με τα νερά σου και να πω “ό,τι πεις”. Ούτε θα κάτσω να παραθέσω ντοκουμέντα για ν’ αποδείξω ότι υπάρχουν. Θ’ απευθυνθώ όμως σ’ εκείνους που έχουν τις δικές τους αποδείξεις ότι τέτοιοι άνθρωποι γύρω μας υπάρχουν και παραϋπάρχουν.
Εσύ που δεν το πιστεύεις, μη διαβάζεις από δω και κάτω. Πήγαινε παραπέρα να παίξεις.
Σε όποιον συνεχίσει να διαβάζει αυτόν τον λόγο, έχω ν’ απαντήσω στο ερώτημα: Γιατί τα κάνουν όλ’ αυτά οι ήρωες που είναι αφανείς;
Δεν ξέρω και πολλά γι’ αυτό. Μπορώ μόνο να εικάσω το πιο λογικό:
Τα κάνουν αυτά, επειδή βρίσκονται σε αποστολή. Επειδή το αισθάνονται δηλαδή ως αποστολή.
Ούτε γι’ αυτό όμως θα παραθέσω ντοκουμέντα για ν’ αποδείξω ότι οι αφανείς αυτοί ήρωες βρίσκονται σε αποστολή. Θ’ απευθυνθώ μόνο σ’ εκείνους που έχουν τις δικές τους αποδείξεις ότι τέτοιοι άνθρωποι γύρω μας αισθάνονται ως αποστολή να κάνουν το καλό.
Και δεν θ’ αναλωθώ με αποδείξεις κι επιχειρήματα, επειδή ανυπομονώ να πω το ουσιώδες:
Οι ήρωες αυτοί που υπάρχουν γύρω μας, δεν έχουν τα χαρακτηριστικά του αγίου για να τους αναγνωρίζει ο καθένας με την πρώτη ματιά. Δεν φέρουν καν το μοναχικό σχήμα για να προστρέχουν σ’ αυτούς οι θεοφοβούμενοι. Ούτε κάνουν θαύματα για να γοητέψουν τους ευκολόπιστους που – μέσ’ απ’ αυτά τα θαύματα των αγίων – ψάχνουν αποδείξεις ύπαρξης του Θεού.
Οι αφανείς αυτοί ήρωες μπορεί να κάνουν ένα μόνο καλό σε όλη τους τη ζωή. Και όλα τ’ άλλα που έκαναν πάντα και κάνουν ακόμα να είναι σαν όλα όσα κάνουμε συνηθισμένα εμείς. Αλλά εκείνο το μοναδικό καλό που έκαμαν (ή πρόκειται να κάνουν) μπορεί ν’ αλλάζει τον κόσμο. Μπορεί να είναι ο κρίκος της αλυσίδας που οδηγεί στην αλλαγή του κόσμου. Μπορεί δε να μην είναι καν έργο. Μπορεί να είναι μια απλή κουβέντα, ένας απλός λόγος, ένα απόσταγμα ζωής, που τυπώνεται στο μυαλό του επόμενου κρίκου.
Κατάλαβες τώρα γιατί και πώς οι αφανείς ήρωες είναι όλοι οι άνθρωποι που κάνουν έστω ένα καλό σε όλη τους τη ζωή;
Μιλάμε για ένα καλό που δεν το βλέπουν οι άλλοι, ένα καλό που – τις περισσότερες φορές – δεν το ξέρει ο ίδιος που τό ’καμε.