Σα να περιγράφει κανείς ένα όνειρο. Πώς θα ήταν;
Ε… θα ήταν όπως ακριβώς είναι “ο αόρατος” της Μαρίας Ιωσηφίδη: Σκηνές από όνειρο προσεχώς!
Μόνο που, για όνειρο, σου πέφτει κάπως μεγάλο. Η έκταση όμως δεν είναι το θέμα. Η έκσταση ίσως.
Η χυμένη σα μέλι εντός σου αναγνωστική εμπειρία φτάνει για να σε συνεπάρει κάτι που δεν είναι ούτε μυθιστόρημα, ούτε νουβέλα, ούτε διήγημα, ούτε παραμύθι. “Ο αόρατος” είναι αυτό που είναι: Το δικό του είδος.
Ήρωες μιας άλλης διάστασης με λυμένες όλες τις συνήθεις έγνοιες για δουλειά, εισόδημα, ανάγκες, υποχρεώσεις, όλα όσα ήταν πρώτα στην λίστα των προτεραιοτήτων του ανθρώπου, ανέκαθεν, ήρωες που κινούνται σε μια περίκλειστη αίθουσα δεδομένων αξιών και αυτονόητων πια συνθηκών, ένας κόσμος που ζει αιώνες ήδη στην “επόμενη μέρα”, εκεί όπου έχει ικανοποιηθεί για πάντα το ξεχασμένο, το ανεπίκαιρο εκείνο αγωνιστικό – και τόσο μακρινό πια – σύνθημα “ψωμί, παιδεία, ελευθερία”, ήρωες όχι, χαρακτήρες να πεις, εύρωστοι χαρακτήρες που ερωτεύονται σα να πίνουν νερό για να ξεδιψάσουν και χωρίζουν σα να πρόκειται να πάνε οι σύντροφοι σε παράλληλες εκδρομές με τους δικούς του φίλους ο καθένας, άτομα που δεν ήταν ποτέ παιδιά, ούτε θα είναι ποτέ γέροι, σα να ήρθαν από κάπου και δεν πάνε πουθενά, σ’ ένα μεταμοντέρνο κείμενο που δεν διαφέρει από έναν εξπρεσιονιστικό ζωγραφικό πίνακα κρεμασμένο στο σαλόνι.
Αυτή την αναγνωστική εμπειρία παρέχει η Μαρία Ιωσηφίδη με τον “αόρατο”.
Νομίζεις ότι διαβάζεις ένα εξεζητημένο σενάριο ταινίας ή ένα ποίημα που δεν τελειώνει ποτέ, ούτε καν όταν φτάνεις στο τέλος του.
Κάπως έτσι μάλλον είναι η ζωή: Άσχετα μεταξύ τους επεισόδια, σκηνές ταινίας, απόμακροι στίχοι ποιημάτων της Κικής Δημουλά, κέρματα που έπεσαν από το παγκάρι και σκόρπισαν στο δάπεδο της εκκλησίας ανάμεσα στα καθίσματα των πιστών που μακάριοι κοιτάνε αλλού.
“Ο αόρατος” είν’ ένα αφράτο ημερολόγιο που γυρίζει τις σελίδες ο ανεμιστήρας τον Αύγουστο δουλεύοντας στο full κι εσύ να βλέπεις τη ζωή σου σαν σε time lapse. Αλλά κι εκείνος ο Ωρίωνας… ποιος ξέρει σε ποια σελίδα “θα πατήσει πόδι” για να βρει τη θέση του μέσα στο σύμπαν…