Παραμερίζοντας τις καλαμιές και τα βάτα για να φτάσω σε κάποιο ξέφωτο, είδα ότι στην πραγματικότητα δεν παραμέριζα καλαμιές και βάτα, ιδεολογίες παραμέριζα και πολιτικά κόμματα, θρησκείες κι αιρέσεις παραμέριζα, δόγματα και μαντριά, ηθικές συνέτριβα και αλυσίδες έκοβα.
Για να φτάσω στο ξέφωτο.
Αλλά εκεί… μόνο τότε… κατάλαβα… ότι – σ’ όλη μου τη ζωή – δεν ήμουν ελεύθερος. Κι ας ελευθερώθηκε το έθνος από τους Τούρκους. Η σκλαβιά μου έμεινε ίδια. Τώρα που την έβλεπα χωρίς να την αποδίδω στους Τούρκους, είδα πόσο ήταν χειρότερη.
Η σκλαβιά μου στους Ρωμιούς είναι χειρότερη από την σκλαβιά μου στους Τούρκους.
Το 1453 δεν νικήθηκαν οι Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη, αλλά οι Ρωμιοί. Αυτοί επανήλθαν στην εξουσία το 1821. Οι Έλληνες που είχαν σκλαβωθεί στους Ρωμιούς το 146 π. Χ. δεν ελευθερώθηκαν ποτέ.
Σ’ όποιον το λέω, γελάει. Ρωμιός είναι, γι’ αυτό γελάει. Και γελάει με το αίσθημα της ισχύος του απέναντί μου.
Δίκιο έχει. Δε λέω. Ξέρει ποιος κυβερνά. Ταύτισε και τον Έλληνα με το Ρωμιό. Γιατί να μη γελά; Τώρα ο Ρωμιός έχει όσα έκλεψε από τον Έλληνα. Τον περιγελά κιόλας.
Ποιος άκουσε ποτέ τον Αδαμάντιο Κοραή που έλεγε «Ω ταλαίπωρος Ελλάς, δεν ανεστήθης εκ του τάφου, απλώς ήλλαξες τάφον, απ’ τον Τουρκικόν εις τον Χριστιανικόν»…
Εδώ κανείς δεν άκουσε τον Κοραή, θ’ ακούσει εμένα, που ακούω τον Κοραή; Θ’ ακούσει εμένα που λέω ότι ο Έλληνας δεν είναι Ρωμιός, ούτε ο Ρωμιός Έλληνας;
Εδώ δεν ακούει κανείς τον Κοραή, θ’ ακούσει εμένα που λέω ότι ο Ρωμιός είναι χριστιανός, ο Έλληνας όχι;
Το 2021 η χώρα θα γιορτάσει τα 200 χρόνια ελευθερίας της, αλλά οι Έλληνες δεν έχουν κανένα λόγο να γιορτάσουν. Μόνο οι Ρωμιοί έχουν. Αλλά κι αυτοί… “κάνουν το σκατό τους παξιμάδι”, αφού η χώρα που ελευθερώθηκε από τους Τούρκους, αντιστοιχεί σε μια μικρή επαρχία της Ρωμιοσύνης.
Όχι, η Ελληνική χώρα που υποδουλώθηκε στους Ρωμαίους είκοσι δύο αιώνες πριν και στους Τούρκους έξι αιώνες πριν, δεν ελευθερώθηκε. Απόδειξη; Τα γεγονότα του 1922… Για να μην πω άλλα…
Η Ρωμιοσύνη καλά κάνει κι ετοιμάζει γιορτές το 2021. Η Ελληνοσύνη όμως να κάνει τι… Η τελευταία μεγάλη νίκη των Ελλήνων ήταν το 279 π.Χ. όταν οι Αιτωλοί απέκρουσαν την κάθοδο των Γαλατών.
Έτσι που εξελίχθηκαν τα πράματα, για την ελευθερία των Ελλήνων δε χρειάζεται καμία επανάσταση, ούτε κατά των Τούρκων, όπως έγινε το 1821, ούτε κατά των Ρωμιών, που μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι χρειάζεται μετά το 2021…
Η ελευθερία των Ελλήνων ταυτίζεται με την ελευθερία των Ανθρώπων, άρα δεν διεκδικείται ούτε από τους Τούρκους, ούτε από τους Ρωμιούς. Θα διεκδικηθεί από τα στίφη του πατριάρχη Αδάμ που – τηρώντας την εντολή του Θεού τους – αυξήθηκαν και πληθύνθηκαν και κατακυρίευσαν τη γη.
Η μόνη επανάσταση που έχει νόημα πια, είναι η ανάσταση του Ανθρώπου. Άλλωστε η επανάσταση αυτή – για τον Έλληνα – φτάνει και περισσεύει.
Δεν είναι γνωστό, αλλά η μόνη Ελλάδα που υπήρξε όντως ελεύθερη, δεν ήταν η αρχαία Ελλάδα του Περικλή και της άλλης παλιοπαρέας, ούτε καν εκείνη του Μεγαλέξανδρου, ήταν η Ελλάδα που υπήρχε πριν την εμφάνιση του Αδάμ και των κλώνων του. Η Ελλάδα που λεγόταν Αιγηίδα.
Για κείνη την Ελλάδα μιλώ. Για την Αιγηίδα. Για την αρχαία Ελλάδα της αρχαίας Ελλάδας (που έλεγε ο Αριστοτέλης) μιλώ. Για την Ελλάδα των μύθων. Για την Ελλάδα των παραμυθιών. Για την Ελλάδα των Ανθρώπων μιλώ.
Ετούτη δεν είναι Ελλάδα των ανθρώπων. Ο κόσμος μας δεν είναι κόσμος των ανθρώπων, αλλά των διπόδων, που σφετερίστηκαν τη μορφή του ανθρώπου.
Ας απαντήσουμε λοιπόν στο αναπάντητο ερώτημα του Πιλάτου: “Τι έστιν αλήθεια;”… Ας απαντήσουμε εμείς, αφού δεν απάντησε ο Χριστός.
Δεν ήταν η ώρα ν’ απαντήσει εκείνος. Γι’ αυτό σιώπησε. Η ώρα όμως ν’ απαντηθεί το ερώτημα του Πιλάτου, έφτασε. Η αλήθεια δε μπορεί άλλο να μείνει στον τάφο της. Έφτασε η ώρα ν’ αναστηθεί.
Εδώ… δυόμισι δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο πιστεύουν ακράδαντα ότι θ’ αναστηθούν οι νεκροί. Και θα πουν αυτοί σ’ εμένα ότι είναι τρελό να λέω ότι… έφτασε η ώρα ν’ αναστηθεί η αλήθεια;
Ας γελάσω…