Σε μια συνάντηση που είχα με μια θεατρική ομάδα είκοσι μαθητών Γυμνασίου που έγινε τον Μάιο του 2017 στη Νεάπολη Αγρινίου, συνέβη ένα τυχαίο επεισόδιο: Στην αρχή της συζήτησης για το θεατρικό έργο που θα έπαιζαν, ζήτησα να κάνουμε έναν κύκλο με τις καρέκλες μας, μπήκαμε όλοι σ’ αυτόν κι αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε. Η συζήτηση […]

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ Όταν το 2010 έσκασε η φούσκα της Μεταπολίτευσης, στην Ελλάδα και στον πλανήτη, αναρωτήθηκαν όλοι: «Τι έφταιξε;». Μια απάντηση δίνει η αληθινή ιστορία του Πύρρου Λαμπράκη που πάει πίσω, στη ρίζα όλων των δεινών. Η Οδύσσειά του αρχίζει το 1970, μεσούσης της δικτατορίας, όταν, έφηβος, φεύγει απ’ το χωριό του. Βιώνει την πορεία της

ανάρτηση στο facebook: Είναι άλλο πράγμα να γράφεις στο εργαστήριό σου παραμύθια για παιδιά και άλλο, εντελώς άλλο να μιλάς μαζί τους στην αίθουσα του Σχολείου τους… Αυτή τη μεγάλη διαφορά την έζησα δύο φορές. Το 2003, όταν το Μουσικό Σχολείο Αγρινίου ανέβασε το θεατρικό μου έργο “ο βασιλικός του βασιλιά Βασίλη” και μίλησα με

Το κείμενο που ακολουθεί πρωτοδημοσιεύτηκε ως “σημείωμα του συγγραφέα” στην επανέκδοση της “Πολιτείας των λουλουδιών”, το 2016. Έγραψα την “πολιτεία των λουλουδιών” το 1980, όταν ήμουν 25 χρονών, πολύ μικρή ηλικία δηλαδή για συγγραφέα παιδικών βιβλίων! Αλλά 36 χρόνια μετά, το 2016, θυμήθηκα τον Μάνο Χατζιδάκι που πήρε τις “άγουρες” μουσικά μελωδίες του Βασίλη Τσιτσάνη

Μπορεί ο παραμυθάς να μεταχειρίζεται σύμβολα, αλληγορίες, μεταφορές, κρυπτικές ή αμφίσημες εκφράσεις, αλλά τελικά ρέπει προς τη διαφάνεια, όχι τη θολούρα και τη σύγχυση. Η αγωνία του είναι να φτάσει στην αλήθεια έστω κι αν η απόλυτη αλήθεια στην έκλαμψή της τυφλώνει.

Αγαπητέ κύριε Φλωρόπουλε, μόλις πριν από λίγες ημέρες ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου σας, νωρίτερα απ` όσο υπολόγιζα, είναι αλήθεια, κι αυτό γιατί ο ”Παραμυθόκηπός” σας κράτησε το ενδιαφέρον μου ζωντανό μέχρι την τελευταία του σελίδα. Περιπλανήθηκα γοητευμένος ανάμεσα στις βραγιές του και έδρεψα τους καρπούς του με μεγάλη ευχαρίστηση. Ξεκινώντας από τον πρόλογο του