Ποιο είναι το πρόβλημα τελικά;

Η καραντίνα που επιβλήθηκε για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού, ίσως ήταν το μεγαλύτερο φρενάρισμα της παγκόσμιας Οικονομίας.

Η ανθρωπότητα ήταν (είναι) πάνω σ’ ένα ποδήλατο χωρίς φρένα, πήρε όμως έναν κατήφορο και, για να σταματήσει, για να μειώσει ταχύτητα, έπρεπε να κολλήσουν και “να βγάλουν φωτιές” οι πατούσες του ποδηλάτη στο κατάστρωμα του δρόμου.

Αν το φρενάρισμα αυτό ήταν τεχνητό ή όχι, δεν έχει πολλή σημασία. Και η συζήτηση στο διαδίκτυο για το αν ο ιός ήταν τεχνητός ή φυσικός, είναι αναπόφευκτη, δεν προσφέρει όμως τίποτε σε κανέναν.

\Όχι μόνο δεν προσφέρει, συσκοτίζει κιόλας τα όποια δεδομένα, χώρια που επιτρέπει στους καιροσκόπους να επωφεληθούν χαϊδεύοντας τ’ αυτιά του (ζαλισμένου από τις αντιφατικές πληροφορίες) κοσμάκη.

Εκείνο που θα πρόσφερε κάτι, θα ήταν η συζήτηση που, ως συνήθως, δε γίνεται.

Αυτός ο ιός “έβαλε στο μάτι” τους ηλικιωμένους και όσους έχουν υποκείμενα νοσήματα. Μοιάζει σαν ένας είδος Καιάδα. Σα να θέλει το σύστημα ν’ αλαφρώσει το βάρος του από τις υποχρεώσεις των ασφαλιστικών του Ταμείων, τα οποία (με την αύξηση του μέσου όρους ζωής) κινδυνεύουν να καταρρεύσουν, μαζί τους δε, κινδυνεύουν να καταρρεύσουν οι πιο ισχυρές χώρες του πλανήτη, άρα ο κόσμος όλος.

Ας συζητηθεί επομένως το θέμα ότι η μείωση του πληθυσμού της γης (που τάχα οραματίζεται ο Μπιλ Γκέιτς) θα σημαίνει κατάρρευση του κόσμου. Αν όμως είν’ έτσι, ποιοι είναι αυτοί που θέλουν τη μείωση του πληθυσμού της γης; Και γιατί; Αφού δεν θα μπορούν να ζήσουν χωρίς… τα πλήθη, γιατί να θέλουν τη μείωση του πληθυσμού;

Και γιατί ρίχνονται στον πληθυσμό της Αμερικής, της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας, που έτσι κι αλλιώς φθίνει, αλλά δεν ρίχνονται στον πληθυσμό της Κίνας και της Ινδίας που έτσι κι αλλιώς αυξάνει;

Θέλω να πω… όλα αυτά που λέγονται, όλα αυτά που μετατρέπονται σε πεποιθήσεις, δε στέκουν, λογικώς είναι άχυρα.

Αν επομένως υπάρχει ένα θέμα εδώ, δεν είναι η μείωση του πληθυσμού της γης που τάχα προωθούν κάποιοι στο σκοτάδι… Αν υπάρχει ένα θέμα εδώ, είναι που… τόσοι πολλοί, σε όλο τον κόσμο, σχηματίζουν τέτοιες αστήρικτες και – εξόφθαλμα παράλογες – πεποιθήσεις.

Αν υπάρχει ένα θέμα εδώ, είναι ότι τόσοι πολλοί γύρω μας πιστεύουν ότι η Εκκλησία δέχεται επίθεση από τις δυνάμεις του Σατανά.

Αυτό είναι το παγκόσμιο πρόβλημα: Οι παρανοϊκές πεποιθήσεις της μάζας είναι το πρόβλημα. Ο κορωνοϊός σήμερα κι ένας άλλος κορωνοϊός αύριο, απειλητικότερος από τούτον, είναι μόνο η αφορμή, δεν είναι η αιτία. Μια αφορμή που οδηγεί στη μαζική υστερία, στον παγκόσμιο πανικό.

Έχουμε θέμα:

Πώς άραγε και γιατί κατηχείται σε τέτοιες πεποιθήσεις, σε τέτοιες πίστεις, η μάζα; Πώς γίνεται και πιάνουν τόπο οι θεωρίες αυτές, ασφυκτιούν όμως και χάνονται οι λογικές φωνές;

Μήπως αυτό δεν είναι δουλεία; Μήπως ΑΥΤΟ δεν είναι η χειρότερη σκλαβιά που έχει καταγραφεί σ’ όλη την Ιστορία;

Μοιάζει να πορεύεται η ανθρωπότητα σ’ ένα εφιαλτικό μονοπάτι χωρίς γυρισμό. Σαν ένα κοπάδι που ακολουθεί το γκεσέμι του. Μόνο που το γκεσέμι βούτηξε ήδη στο γκρεμό… Και το κοπάδι, τυφλά, πάει από πίσω…

Είναι προφανές ότι δε γίνεται να εμποδίσεις το παγκόσμιο κοπάδι που πάει ντουγρού στην άβυσσο πίσω από ένα αόρατο και σκοτεινό γκεσέμι που έπεσε ήδη σ’ αυτήν… Αν υπάρχει Σατανάς που μάχεται την Εκκλησία, ας το πιστέψουμε για λίγο, αλλά να δεχτούμε λογικά ότι ο Σατανάς αυτός, το γκεσέμι της μάζας, είναι ήδη στο γκρεμό, άρα ηττήθηκε, ηττήθηκε ήδη, γι’ αυτό και πάει πίσω του τυφλά η αγέλη.

Αν υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη που μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα, σίγουρα δεν είναι η ίδια η ανώτερη δύναμη που θα σώσει το κοπάδι.

Το δυσάρεστο συμπέρασμα είναι απλό, αλλά βέβαιο: Το κοπάδι πάει ντουγρού στο γκρεμό του. Απ’ τη γκρεμίλα που χάσκει, θα γλιτώσει μόνο το αρνί που θα κάνει του κεφαλιού του.

Γράψε ένα σχόλιο...

Scroll to Top