Ο καλός ο μύλος (της Ιστορίας) όλα τα αλέθει

Το συμπέρασμα που βγαίνει από την εμπειρία της Covid – 19 είναι ξεκάθαρο: Η ανθρωπότητα είναι ανίκανη να διαχειριστεί μία παγκόσμια κρίση.

Και να πεις ότι η πανδημία αυτή θα είναι η τελευταία, ε, θα έλεγες, εντάξει, κάπως θα κάνουμε, αργά ή γρήγορα θα τελειώσει το πράμα, η Επιστήμη θα κάνει το καθήκον της, θα γυρίσουμε στην (τόσο ταλαιπωρημένη πια) κανονικότητα, “θα πάρουμε πίσω τη ζωή που μας πήραν”…

Δεν θα είναι όμως η τελευταία. Μπορούμε να πούμε ότι η Covid – 19 είναι η πρώτη μιας σειράς αλυσιδωτών κρίσεων που έπονται και, πιθανότατα, θα είναι σοβαρότερες από τούτη. Ούτε είναι απαραίτητο να προκληθούν όλες από έναν ιό. Υπάρχουν χίλιοι τρόποι να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα. Μπορεί, για παράδειγμα, να γίνει μια ηλιακή καταιγίδα που θ’ απενεργοποιήσει (για πόσο άραγε) τους δορυφόρους, με βάση τους οποίους λειτουργεί ο σύγχρονος κόσμος. Το αποτέλεσμα θα είναι ασύλληπτο χάος, θέλω να πω: παγκόσμιο χάος…

Και μη νομίζετε πως είναι απίθανη μια ηλιακή καταιγίδα. Συμβαίνει ούτως η άλλως κάθε έντεκα χρόνια και δεν είναι πάντα της ίδιας ισχύος. Κανείς δεν εγγυάται ότι στην επόμενη φάση της δεν θα είναι ισχυρότερη από το σύνηθες, κανείς δεν ξέρει αν οι δορυφόροι που δίνουν πληροφορίες στη γη, θ’ αντέχουν για πάντα την “επίθεσή” της. Αν για οιονδήποτε φυσικό λόγο η “επίθεση” γίνει πιο σφοδρή, “ζήτω που καήκαμε”, κυριολεκτικά. Έτσι όπως δικτυώνεται ο κόσμος, ομογενοποιείται και δεν ομογενοποιείται μόνο στην Οικονομία, αλλά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, φυσικά και στην Υγεία.

Εν πάση περιπτώσει, για πρώτη φορά μία κρίση (ή όπως αλλιώς θέλετε να την πούμε) διχάζει ολόκληρη την ανθρωπότητα, την κάνει δύο στρατόπεδα. Είναι σα να βλέπουμε μία εκρηκτική διαστολή της “κατάστασης πιλότου” που βιώσαμε στην Ελλάδα την προηγούμενη δεκαετία (2010 – 2020). Είναι σαν κάποιος υψηλά ιστάμενος (για κάποιον άγνωστο προς το παρόν λόγο) να έκαμε τότε ένα τεστ στην Ελλάδα, ένα πείραμα, χωρίζοντας το λαό σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς πολίτες, σα να ήταν ένα μαζικό πείραμα Εργαστηρίου για να καταγραφούν και να μελετηθούν οι αντιδράσεις.

Με τη νέα δεκαετία το ίδιο πείραμα, με τα ίδια χαρακτηριστικά, ελαφρώς αναβαθμισμένα και σε παγκόσμια κλίμακα, συλλέγει αντιδράσεις (όχι πλέον από τον Ελληνικό λαό, αλλά) από την παγκοσμιοποιημένη Κοινότητα. Ειδικοί επιστήμονες καταγράφουν τα πάντα και, βεβαίως, θα βγάζουν συμπεράσματα από τις παρατηρήσεις τους τουλάχιστον για τις επόμενες τρεις δεκαετίες.

Αλλά τι βλέπουν;

Βλέπουν, δηλαδή διαπιστώνουν ομοιομορφία αντιδράσεων. Ξέρουν ήδη ότι ενώνονται στο “αντί” όλες οι φυλές, αλλά και οι εντός των φυλών οι πιο αντίθετες μεταξύ τους πολιτικές και θρησκευτικές δυνάμεις.

Ποτέ δεν υπήρξε στην Ιστορία μία τόσο εκτεταμένη ομογενοποίηση των Κοινοτήτων. Είναι προφανές ότι το σύστημα βολεύεται με αυτό το “αντί” πολύ περισσότερο από το “υπέρ”. Το “αντί” άλλωστε ήταν υπό μελέτη, όχι το “υπέρ”.

Λοιπόν, ο τρόπος που “δουλεύει η Ιστορία” δείχνει αυτό που είπαμε παραπάνω, ότι η Covid – 19 δεν θα είναι η τελευταία κρίση. Το “πείραμα” είναι σε εξέλιξη, άρα, καλά θα κάνει η ανθρωπότητα να περιμένει την επόμενη “κρίση” που, δεν αποκλείεται να είναι μικρότερης, ούτε όμως και μεγαλύτερης ισχύος.

Πάντως, αυτή τη φορά κατανοήσαμε όλοι εδώ “στο ελάντα” ότι σε κατάσταση πρωτογονισμού “δεν είμαστε μόνο εμείς” , αν και αρέσκονται πολλοί να το λένε. Ο πρωτογονισμός είναι παντού. Σε όλες τις χώρες, όλης της γης, ακόμα και στις προηγμένες. Τα γεγονότα του 2021, αρχής γενομένης από την κατάληψη του Καπιτωλίου στις ΗΠΑ τον Ιανουάριο από τους οπαδούς του Τραμπ, μέχρι τις διαδηλώσεις κατά του εμβολίου στη Γαλλία, απέδειξαν ότι “ο κόσμος μας δεν πάει καλά” και, αν μη τι άλλο, η δική μας ανοησία δεν διαφέρει καθόλου από την ανοησία των άλλων.

Πολλοί θα έλεγαν ότι πρόκειται ίσως για την “παγκόσμια επανάσταση” που ονειρεύονταν οι πρώτοι Μαρξιστές. Τίποτα όμως δεν φαίνεται να επιβεβαιώνει αυτή την εκτίμηση. Αναμφισβήτητο γεγονός όμως είναι ότι, για πρώτη φορά στην Ιστορία δεν διεθνοποιείται μόνο η Οικονομία, δηλαδή ο καπιταλισμός, αλλά – μαζί με αυτήν, μαζί με αυτόν – και η ιδεοληψία, ο ανορθολογισμός, ο μεσαίωνας. Μια χαρά θα κατασκήνωναν στην πλατεία άπαντες οι αρνητές του εμβολίου του πλανήτη, ανεξαρτήτου φυλής και ανεξαρτήτου ιδεολογίας ή θρησκείας διαδηλώνοντας απέναντι σε μια απρόσωπη εξουσία που δεν διαφέρει καθόλου από τον αόρατο Θεό.

Τι διχάζει την Ελλάδα, νομίζαμε ότι ξέραμε. Όχι πια! Όταν βλέπουμε ότι η ίδια δύναμη διχάζει τον κόσμο όλο, είναι λογικό ν’ αρχίσουμε ν’ αμφιβάλλουμε γι’ αυτό που ξέραμε και, φυσικά, γι’ αυτό που πιστεύαμε. Είναι καιρός να διευρύνουμε τις πεποιθήσεις μας και να τις… παγκοσμιοποιήσουμε!

Η ομογενοποίηση των επιμέρους μαζών του πλανήτη “θα ρίξει πολύ νερό στο αυλάκι” της παγκόσμιας εξουσίας. Αυτό φαίνεται να είναι το παιγνίδι!

Για το αν θα τους βγει, κανείς δεν ξέρει.

Αν τους βγει, νομίζω ότι “θα την έχουμε άσχημα”. Ιστορικά μιλώντας όμως θα πω το απλούστερο: “Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια (εξουσίας ή μη) ο Θεός γελάει”.

Γράψε ένα σχόλιο...

Scroll to Top