Μια ματιά στα δρώμενα της ημέρας

Ένα site (δεν έχει σημασία ποιο) δημοσιεύει μια είδηση για μία κλοπή (δεν έχει σημασία ποιου εναντίον τίνος) και χωρίς ν’ αναφέρει ούτε το όνομα του κλέφτη, ούτε το όνομα του θύματος, χρησιμοποιεί τη λέξη “αλλοδαπός” για να προσδιορίσει κάπως την ταυτότητα του θύτη.

Και μπαίνουν τώρα αποκάτω διάφοροι και γράφουν το σχόλιό τους. Ανάμεσά τους μια κυρία που λέει ότι “αυτό που κάνετε, είναι ρατσισμός”. Ποιο; “Που λέτε ότι ο κλέφτης είναι αλλοδαπός”. Κι αν λέγαμε ότι είναι ντόπιος, δεν θα ήταν ρατσισμός;

Όχι, δεν θα ήταν.

Ρατσισμός είναι μόνο αν πεις ότι ο κλέφτης ήταν αλλοδαπός. Κι ο δημοσιογράφος που το έγραψε, είναι ρατσιστής.

Αλλά μήπως ο δημοσιογράφος έπρεπε ν’ αποσιωπήσει την είδηση; Α, ναι, θα ήταν καλύτερα. Ο δημοσιογράφος πρέπει να γράφει μόνο τις κλοπές που κάνουν οι ιθαγενείς. Τις κλοπές που κάνουν οι αλλοδαποί να μην τις γράφει γιατί αυτό είναι ρατσισμός.

Την ίδια μέρα, λίγο παρακάτω, γράφηκε το εξής σχόλιο:

“ΟΡΓΗ και ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, εκφράζουν οι κάτοικοι της Καρδίτσας. “Ένα κανάλι πέρασε μόνο κι αυτό από τη Θεσσαλία, δεν πέρασε κανένα άλλο, ούτε κρατικά, ούτε ιδιωτικά, ούτε τίποτα! Δηλαδή η Καρδίτσα δεν είναι στην Ελλάδα; Στις πληγείσες περιοχές του νομού Καρδίτσας είναι μια εικόνα ολικής καταστροφής – μια εικόνα που δεν μπορείς εύκολα να την περιγράψεις» έλεγαν χαρακτηριστικά. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ (ΠΟΥ ΠΗΡΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΙΛΑΜΕ) ΑΡΗ”…

Πιγκώθηκα. Παραλίγο να σκάσω. Και, για ν’ ανακουφιστώ, εκεί που είχα αποφασίσει να σταματήσω να γράφω στα κοινωνικά δίκτυα, μπήκα κι έθεσα οκτώ λογικά ερωτήματα:

  1. Γιατί έπρεπε να περάσει κι άλλο τηλεοπτικό κανάλι, εκτός από εκείνο της Θεσσαλίας; Δε φτάνει που ένα τοπικό κανάλι έδειξε τη ζημιά;
  2. Τι διαφορετικό θα γινόταν άραγε αν περνούσε κάποιο κανάλι της Αθήνας από τα μέρη τους;
  3. Ποιο χρέος έχει ένα κρατικό ή ιδιωτικό κανάλι της Αθήνας για να περάσει από κάθε μεριά της Ελλάδας που παθαίνει μια καταστροφή;
  4. Ποια δυνατότητα έχει ένα κρατικό ή ιδιωτικό κανάλι της Αθήνας για να περάσει από κάθε μεριά της Ελλάδας που παθαίνει μια καταστροφή;
  5. Τώρα η Καρδίτσα δεν είναι στην Ελλάδα. Γιατί όμως η Καρδίτσα θα ήταν στην Ελλάδα, αν περνούσε ένα κρατικό ή ιδιωτικό κανάλι της Αθήνας από τα μέρη τους;
  6. Τα λεφτά που πήραν τα ΜΜΕ (20 εκατ. ευρώ συνολικά για διαφημιστικές καταχωρήσεις με μήνυμα για προστασία του κοινού από τον κορωνοϊό) πώς συνδέονται με την απουσία των ΜΜΕ από την Καρδίτσα στο θέμα του “Ιανού”;
  7. Τι θέλει να πει ο ποιητής; Τι εννοεί όταν λέει ότι τα ΜΜΕ πήραν πολλά λεφτά για να μη μιλούν; Εννοεί ότι, αν μιλούσαν, θα γινόταν ζημιά στην κυβέρνηση, ε; Μάλιστα. Κι εκεί που πέρασαν τα ΜΜΕ; Στα άλλα μέρη που έδειξαν μεγαλύτερες καταστροφές απ’ όσες έπαθε η Καρδίτσα, δεν έκαμαν ζημιά στην κυβέρνηση; Θα έκαναν ζημιά στην κυβέρνηση μόνο αν μιλούσαν για την Καρδίτσα… Τα ΜΜΕ πληρώθηκαν πολλά λεφτά Άρη, να μη μιλούν για την Καρδίτσα…
  8. Πόσο λογικό είναι ν’ αποζητά η Καρδίτσα (η κάθε Καρδίτσα) με τόση ένταση τα ΜΜΕ τη μέρα της θεομηνίας, όταν όλες τις άλλες μέρες του χρόνου τα βρίζουν όλοι από το πρωί ως το βράδυ; Πώς είναι δυνατόν να θέλεις να έρθεις στο χωριό σου και να σε στηρίξει, αυτός που – μια ζωή – τον λες πουλημένο; Δεν είναι διεστραμμένο αυτό;

Υπάρχει ένα κοινό σημείο στα δύο διαδικτυακά αυτά επεισόδια: Οι συντάκτες των δύο (άσχετων μεταξύ τους) σχολίων “στρίμωξαν” την λογική τους και την πέρασαν “από του βελονιού τον κώλο” για να μπορέσουν να πουν εκείνο που, στο βάθος, διαπερνά την κοσμοαντίληψή τους, ότι δηλαδή τα ΜΜΕ είναι πουλημένα στον Διάβολο.

Και, ναι, μπορεί να είναι. Θα ήμουν ο τελευταίος που θα ισχυριζόμουν με όρκο για το αντίθετο. Αλλά, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι πλέον ΑΥΤΟ το θέμα.

Το θέμα είναι ότι συλλέγουμε και καταναλώνουμε τις ειδήσεις με έναν σχιζοφρενικό τρόπο, γεγονός που αποκαλύπτει διάφορα και καθόλου ευκαταφρόνητα φαινόμενα. Με άλλα λόγια, “χάσαμε τ’ αυγά και τα καλάθια”. Ο δημόσιος λόγος, η καθημερινή συμπεριφορά των συνανθρώπων (άσε για λίγο στην άκρη τα πολιτικά και τα οικονομικά προβλήματά μας) οι δικές μας συμπεριφορές, “έπιασαν πάτο”.

Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό πρακτικά, ούτε ξέρω πού θα βγάλει. Ένα ξέρω: Ότι, αν λύναμε ως διά μαγείας τα τεράστια πολιτικά μας προβλήματα, μαζί δε με αυτά και τα τεράστια επίσης οικονομικά μας προβλήματα, θα μας έμενε μόνιμο χούι η στρέβλωση προσώπων και πραγμάτων, μια παρανόηση, για να μην πω η μαζική τρέλα.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:

Και βέβαια δεν αληθεύει ότι τα κανάλια δεν έδειξαν την Καρδίτσα. Το έκαμαν και με το παραπάνω μάλιστα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός πήγε στην Καρδίτσα. Αλλά τι μ’ αυτό; Τον κατέκριναν γιατί πήγε με την ακολουθία του, λέει, και η φρουρά του δεν επέτρεψε στους κατοίκους να πλησιάσουν για να διαμαρτυρηθούν…

Γράψε ένα σχόλιο...

Scroll to Top