Η λογική σου δε βγάζει πουθενά.
Αν υποθέσουμε ότι ο πρωθυπουργός κάνει αυτό που λες εσύ, θα βουλιάξει η χώρα, θα βρεθεί στον πάτο της Μεσογείου.
Γιατί η λογική σου δε βγάζει πουθενά.
Αν η ατομική σκέψη σου γινόταν με κάποιο τρόπο συλλογική, θα πηγαίναμε όλοι κατά διαόλου.
Γι’ αυτό και το μόνο που μπορεί να κάνει ο πρωθυπουργός της χώρας, είναι να σε αγνοεί. Δεν θα σου το πει όμως ποτέ. Για να μην πληγωθείς.
Δεν θα σου το πει και επειδή σου αναγνωρίζει το δικαίωμα να μιλάς όπως μιλάς. Κυρίως όμως, δεν θα σου το πει, επειδή δεν βγάζει πουθενά αυτόν τον ίδιο αν σου το πει.
Το μόνο που μπορεί να κάνει ο πρωθυπουργός της χώρας, είναι να σε αγνοεί.
Δεν είναι ακριβώς έτσι βέβαια. Δεν σε αγνοεί. Το αντίθετο μάλιστα. Παίρνει σοβαρά υπ’ όψη του αυτό που λες. Απλά, το βάζει δίπλα σε όλα όσα λένε οι άλλοι, δίπλα σου, δίπλα μου, βλέπει ότι ο καθένας από μας λέει “το κοντό του και το μακρύ του”, οπότε… το μόνο που μπορεί να κάνει ο πρωθυπουργός της χώρας, είναι να σε αγνοεί.
Σίγουρα δεν είναι “η καλύτερή του”! Αλλά να κάνει τι; Αν ήσουν στη θέση του εσύ, τι θα έκανες;
Το σίγουρο είναι ότι ΔΕΝ θα έκανες, αυτό που λες ότι πρέπει να κάνει εκείνος. Απόδειξη; Το ίδιο έλεγε κι εκείνος για τον πρωθυπουργό της χώρας, πριν γίνει πρωθυπουργός ο ίδιος.
Τι νόμιζες; Ότι όποιος γίνεται πρωθυπουργός, είναι προδότης αρχών και αξιών; Όχι. Δεν είναι προδότης. Ούτε αρχών, ούτε αξιών, ούτε της πατρίδας. Όποιος γίνεται πρωθυπουργός της χώρας, βλέπει ότι οι σκέψεις που έκανε ως πολίτης, ήταν για τα μπάζα, διότι, αν τις εφαρμόσει ως πρωθυπουργός, θα βουλιάξει η χώρα, θα βρεθεί στον πάτο της Μεσογείου. Γιατί η λογική του πολίτη δε βγάζει πουθενά.
Το ίδιο έκαμε ο Τσίπρας, το ίδιο κάνει ο Μητσοτάκης, το ίδιο έκαναν όλοι πριν απ’ αυτούς, το ίδιο θα κάνουν όλοι μετά απ’ αυτούς.
Και δε βγάζει πουθενά, γιατί μπροστά του ο πολίτης βλέπει μονάχα όσα βλέπει αυτός ο ίδιος. Γιατί λοιπόν είσαι σίγουρος ότι αυτό που λες εσύ, είναι το σωστό;
Κοίτα γύρω σου: Πόσοι γείτονες συμφωνούν με αυτό που λες; Η απάντηση είναι προφανής: Κανένας. Άρα:
Με τι ζύγι ζυγίζεις τον πρωθυπουργό που δεν κάνει αυτό που λες; Αν το έκανε, θα σήκωνε μπαϊράκι ο… γείτονας, φίλε μου.
Τράβα το μόνος σου λίγο παραπέρα και πες στον εαυτό σου: Πού θα έβγαινε άραγε, αν ο πρωθυπουργός έκανε ακριβώς αυτό που λες εσύ;
Οπότε:
Ή αυτό που λες, πρέπει να το λες, ως πολίτης, αλλά σα να είσαι πρωθυπουργός της χώρας, ή, αυτό που λες, καλύτερα να μην το λες καθόλου. Να σωπαίνεις. Και ν’ ακούς όσοι μιλούν, ως πολίτες μεν, σα να είναι πρωθυπουργοί δε. Και, για να το κάνω λιανά, μιλούν και γράφουν, με την υπευθυνότητα, η οποία (πάντα) συνεπάγεται κόστος.
Διότι η λογική σου, φίλε μου, δε βγάζει πουθενά, εκτός από το “να μου ζαλίζεις τον έρωτα”…