Καλύτερα να καταργηθούν και τα Ελληνικά στο Νηπιαγωγείο

Η εισαγωγή της Αγγλικής γλώσσας στο Νηπιαγωγείο που νομοθετεί η κυβέρνηση, είναι λάθος. Είναι ένα ακόμη λάθος, ίδιας αρνητικής ισχύος με άλλα που προηγήθηκαν.

Όλα μαζί αυτά τα λάθη (πολιτικές αποφάσεις των “εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων” που έκαμαν οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης) ευθύνονται για την λεξιπενία των Ελλήνων ηλικίας μέχρι σαράντα ετών. Από τη μαζική αποχαύνωση που ακολούθησε, “διασώθηκαν” μόνο εκείνοι που (οικονομικά και πολιτισμικά μπόρεσε και) αντιστάθηκε η οικογένειά τους.

Είναι εθνικό λάθος. Διότι το παιδί πρέπει να μάθει ξένες γλώσσες, αφού πρώτα “ζυμωθεί” με τη μητρική του γλώσσα, έτσι όπως ακριβώς κάθε παιδί, σε όλη τη διαδρομή της Ιστορίας, “ζυμώνεται” με τη μάνα του.

Κι όπως το παιδί αποχτά μόνιμα ψυχικά τραύματα, όταν χάνει η μάνα του, έτσι και ο άνθρωπος αποχτά μόνιμα πνευματικά τραύματα, όταν χάνει τη μητρική του γλώσσα ή… όταν χωρίζουν οι γονείς και το παιδί “μπερδεύεται”, σε βαθμό που διχάζεται ψυχικά, ζώντας ανάμεσα σε δύο μανάδες.

Έχει παρατηρηθεί ότι τα παιδιά που δεν έκαμαν ξένες γλώσσες στο Δημοτικό, έμαθαν ευκολότερα και καλύτερα την ξένη γλώσσα που επέλεξαν, όταν ξεκίνησαν τη γλωσσομάθεια στο Γυμνάσιο.

Χώρια που, σε όλο αυτό που λέγεται “εκπαίδευση”, έχουμε την τάση να “γεμίζουμε” όλο το χρόνο του παιδιού, χωρίς κενά, ξεχνώντας ότι το παιδί χρειάζεται άφθονο ελεύθερο χρόνο για να παίξει, επειδή το παιγνίδι είναι σημαντικότερο για την πνευματική του ολοκλήρωση από κάθε εγκυκλοπαιδική γνώση. Και είναι έτσι, επειδή με το παιγνίδι στοχάζεται. Με τα εκπαιδευτικά προγράμματα δεν στοχάζεται. Απλά, εκτελεί.

Μη έχοντας καθόλου χρόνο για παιγνίδι, το παιδί δεν θ’ ανασάνει ποτέ πνευματικά…

Λοιπόν, όχι, δεν πρόκειται για εξέλιξη, καθώς – κάθε φορά, διακομματικά – διατείνονται.

Δεν είναι εξέλιξη της γλώσσας που οι Έλληνες αδυνατούν να διαβάσουν τους ποιητές τους. Κατάντια είναι, φθίνουσα πορεία της Ελληνικής κοινωνίας είναι, όχι εξέλιξη. Όταν δε μπορούν οι νέοι μας να διαβάσουν Παπαδιαμάντη ή Ροΐδη στο πρωτότυπο, ούτε καν τον Παλαμά και τον Καβάφη, τι είναι; Να μην πούμε βέβαια για τον Όμηρο και τον Θουκυδίδη…

Εθνική αναπηρία είναι, δεν είναι εξέλιξη.

Το λάθος όμως για τη γλώσσα που έκαμαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, μηδεμιάς εξαιρουμένης, το λάθος που συνεχίζει η παρούσα κυβέρνηση, δεν διαφέρει καθόλου από την ακριβώς αντίθετη αντίληψη που εξέφρασε στη Βουλή η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ελισάβετ Σκούφα. Είπε ότι με τη θέσπιση της Αγγλικής γλώσσας στο Νηπιαγωγείο η κυβέρνηση κρύβει κάποιο ειδικό συμφέρον: “Μήπως αποτελεί και αυτό επιταγή Αμερικανικών Σχολών, Αμερικανικών Πανεπιστημίων”; αναρωτήθηκε.

Κι έτσι όπως μίλησε στη Βουλή η φιλόλογος και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ruhr Universität Bochum Ελισάβετ Σκούφα, η συζήτηση μετατοπίστηκε σε άλλο κέντρο βάρους: Υπηρετούνται ή δεν υπηρετούνται Αμερικανικά συμφέροντα με την θέσπιση της Αγγλικής γλώσσας στο Ελληνικό Νηπιαγωγείο;

Όποια απάντηση και να δοθεί σ’ αυτό το ερώτημα, από τους μεν ή από τους δε, από την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση, θ’ απέχει πολύ απ’ την αλήθεια.

Η αλήθεια ότι ο αυριανός πολίτης χάνει για πάντα την ταυτότητά του, δεν θα συζητηθεί ποτέ…

Η αλήθεια ότι ο αυριανός πολίτης αυτής της χώρας χάνει για πάντα την προσωπικότητά του, με ευθύνη των πολιτικών του εκπροσώπων, δεν θα συνειδητοποιηθεί ποτέ…

Γράψε ένα σχόλιο...

Scroll to Top