Εθνική ή θρησκευτική συνείδηση προτιμάτε;

Δεν είμαστε αδέρφια οι άνθρωποι, και δεν είμαστε, επειδή δεν είμαστε παιδιά του ίδιου Θεού, αλλ’ ας δεχτούμε ότι δεν χρειάζεται αυτός ο όρος για να ζούμε ειρηνικά οι λαοί – και μεταξύ μας βέβαια – χωρίς να τρώει ο ένας τον άλλο.

Να πούμε ρεαλιστικά ότι, όπως και νά ‘χει το θέμα της καταγωγής, το ίδιο αίμα κυλάει στις φλέβες όλων των ανθρώπων. Είναι το κοινό μας σημείο.

Δεν έχει λοιπόν καμία σημασία η καταγωγή των ανθρώπων, εντάξει, να την ξεχάσουμε κιόλας, θα ήταν καλύτερο.

Προτού το κάνουμε όμως, θα ήταν χρήσιμο να δούμε ποιον βολεύει μια τέτοια απόφαση. Τότε θα κρίνουμε αν είναι σωστό ή λάθος.

Ας ξεκινήσουμε μ’ έναν συλλογισμό, μια υπόθεση:

Αν ελευθερώναμε τα μυαλά των ανθρώπων από τις θρησκείες, αν ξύναμε από τα μυαλά τις ιδεοληπτικές νευρώσεις, τι θα έμενε από κάτω; Τι θα έμενε κάτω από τη σκουριά που ξύσαμε;

Για παράδειγμα, τι θα έμενε στους Ρωμιούς, αν ξύναμε την Ορθοδοξία, τι θα έμενε στους Ιταλούς, αν ξύναμε τον Καθολικισμό, τι θα έμενε στους Τούρκους, αν ξύναμε το ισλάμ;

Αντέχετε να το ακούσετε;

Η Ελληνική Συνείδηση θα έμενε.

Που σημαίνει πολύ απλά: Βολεύει την εξουσία και όχι τον ανθρωπισμό, βολεύει πολύ να θεωρούμε φασισμό την εθνική μνήμη και ρατσισμό την γνώση της Ιστορίας.

Γιατί;

Μα, επειδή: Τούρκοι, Ρωμιοί και Ιταλοί (ίσον, μουσουλμάνοι, χριστιανοί ορθόδοξοι και χριστιανοί καθολικοί) θ’ αποκτούσαν ΜΙΑ συνείδηση, ΜΙΑ εθνική συνείδηση…

Τι λογικότερο να θέλουν μετά όλοι από κοινού ΜΙΑ χώρα; Τι θα μπορούσε να εμποδίσει τους λαούς να ενωθούν; Μήπως δεν είναι μονάχα ο Θεός τους που τους χωρίζει;

Μπορείτε τώρα να φανταστείτε ότι θα μπορούσαν να γίνουν μία χώρα η Τουρκία, η Ελλάδα και η Ιταλία; Για να μην πω και η Νότια Αλβανία, και τα Σκόπια και η Νότια Βουλγαρία, να μη φτάσω πάνω στην Κριμαία και την Γεωργία. Να μη φτάσω στον Λίβανο και την Παλαιστίνη. Να μην πάω καν στη Συρία και την Ιορδανία ή στην Βόρεια Αφρική. Να μην περάσω απέναντι στη Βαρκελώνη που ίδρυσε ο Ηρακλής…

Να περιοριστώ μόνο στις τρεις μεγάλες χώρες που διαφεντεύουν τη Μεσόγειο…

Ποιον συμφέρει – πείτε μου – ποιον συμφέρει να χωρίζονται οι άνθρωποι σε μουσουλμάνους, σε χριστιανούς ορθόδοξους και σε χριστιανούς καθολικούς;

Και, γιατί η παγκοσμιοποίηση επιδιώκει ΜΕΙΞΗ των θρησκειών, αντί να καλλιεργεί την αποτίναξή τους;

Οι θρησκείες είναι που χωρίζουν τους ανθρώπους σε έθνη και λαούς. ΔΕΝ είναι το αίμα. Δεν είναι το χρώμα του δέρματος.

Οι θρησκείες ξεριζώνουν από την ψυχή των ανθρώπων τη μνήμη των πατέρων τους.

Τα ιερατεία ασκούν πνευματική τρομοκρατία στους πιστούς, αυτά δουλεύουν για το σύστημα που είναι αυτό που είναι και πάει εκεί που πάει.

Τα δόγματα και οι τελετουργίες χρησιμοποιούνται για την καταστολή της συλλογικής και της ατομικής συνείδησης.

Οι θρησκείες είναι ο εχθρός. Η θρησκεία είναι ο εχθρός του ανθρώπου.

Αλλά δεν χρειάζεται να πολεμήσει κανείς την θρησκεία. Δεν χρειάζεται κανένας αγώνας εναντίον της, καμία απεργία, καμία διαδήλωση, καμία επανάσταση. Η θρησκεία είναι ήδη σκέτη ομίχλη. Όταν η γη στεγνώσει από την υγρασία, η ομίχλη θα διαλυθεί και η μούχλα θα φύγει, ο ήλιος του Απόλλωνα θα καταυγάσει.

Δεν θα γίνει με όπλα, αλλά με ποιήματα.

Χρειάζονται οι ποιητές που θα δείξουν την Αλήθεια στον κόσμο, ανάβοντας ένα κερί, ένα αναμμένο ποίημα φτάνει για να διαλύσει το σκοτάδι, να σκορπίσει αυτή την διαρκή αστέρωτη νύχτα που οι θρησκείες άπλωσαν πάνω από τον κόσμο.

Γράψε ένα σχόλιο...

Scroll to Top