Για το λαϊκό πραξικόπημα που (αυτή την φορά το έκαμε ο Τραμπ… πού; Στην Αμερική!) άρχισα να γράφω από το 2008. Και το έκαμα πολλές φορές έκτοτε. Οι τακτικοί αναγνώστες μου θα το θυμούνται σίγουρα.
Παραθέτω ένα πολύ μικρό απόσπασμα από άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στην “Αναγγελία” το 2010. Διαβάστε τι έγραφα τότε:
… Οι αθεόφοβοι μάλλον ετοιμάζουν ΝΕΑ δικτατορία. Ή βασιλεία. Και περιμένουν τη στιγμή της λαϊκής έκρηξης. Αυτή τη φορά δεν θα κάνουν στρατιωτικό πραξικόπημα, αλλά ελπίζουν (ή πιστεύουν) να βρεθούν στην εξουσία μετά από υποδαυλισμένο (και μακροχρονίως ετοιμαζόμενο) λαϊκό ξεσηκωμό. Οι τύποι λοιπόν αυτοί δεν είναι αμέτοχοι από την κατάντια του πολιτικού συστήματος! Η απαξίωση της πολιτικής (και της Δημοκρατίας) ήταν διαχρονικός στρατηγικός τους στόχος. Η διάβρωση και της πολιτικής και της Δημοκρατίας αποτελεί εμμονή και βασικό χαρακτηριστικό κάθε κουβέντας που βγαίνει από το στόμα όλων των «μυημένων».
Στο συγκεκριμένο άρθρο έκανα πολύ συγκεκριμένο λόγο για τους χουντικούς. Δεν φανταζόμουν (το 2010) ότι η αριστερά το 2011 θα “κατάπινε αμάσητο” το σύνθημα των χουντικών χαλκείων (με τους “αγανακτισμένους”) πού να φανταστώ ότι θα το κουβαλούσε μέχρι σήμερα και ότι θα το τρώει πλέον κάθε μέρα για ψωμοτύρι…
Λοιπόν, το 2008 “μύριζα” το λαϊκό πραξικόπημα μόνο στην Ελλάδα και μόνο για τους χουντικούς. Δεν είχα πάρει ακόμα χαμπάρι ότι η εν λόγω “ιδέα” ήταν μέρος της “παγκόσμιας συνωμοσίας” κατά της Δημοκρατίας και ότι στην αυλή μας ερχόταν σαν ένα πλοκάμι πλανητικού χταποδιού.
Για να κυριολεκτώ, δεν ήταν κατά της Δημοκρατίας, αλλά υπέρ της Τραπεζικής Ολιγαρχίας που ήθελε (και θέλει) να πάρει τα ηνία του παγκοσμιοποιημένου πια πλανήτη.
Αυτό το κατάλαβα με (απαράδεκτη για μένα) καθυστέρηση, όταν στις ΗΠΑ πήρε την εξουσία ο Τραμπ και στην Αγγλία ο Τζόνσον. Τότε είδα – για πρώτη φορά – το ασύνορο εύρος του πράγματος.
Την περίοδο εκείνη είχα στο πιάτο (όχι δύο, αλλά) τρεις εκφάνσεις του ίδιου μοτίβου, και οι τρεις με πανομοιότυπα χαρακτηριστικά. Κράτησα για το αρχείο μου δύο τόμους με συλλογές δημοσιευμάτων της εποχής εκείνης που τεκμηριώνουν πέραν πάσης αμφιβολίας την “ανακάλυψή” μου. Ο ένας τόμος έχει τίτλο “13 μέρες στην κόλαση” και ο άλλος τόμος έχει τίτλο “Συλλογή ψόγων κατά των ΜΜΕ”. Οι δύο αυτές δουλειές μου έδωσαν όλο το αποδεικτικό υλικό που χρειαζόμουν για να διατυπώσω τεκμηριωμένα την θέση μου, κόντρα μάλιστα στη νεύρωση που απόκτησε η αγελαία πλειοψηφία του λαού. Διότι… δεν είναι λογικό να έχουν την ίδια ΔΟΜΗ οι λογικές των “επαναστατών” σε όλες τις χώρες και σε όλες τις ηπείρους. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζονται πολύ συγκεκριμένες “παρεμβάσεις”, χρειάζεται ένας “μαέστρος” και μια “ορχήστρα”.
Η νέα (και αναπόφευκτη πλέον) διάγνωση μου επέτρεπε τώρα να καταλάβω το απλούστερο:
Η επίθεση κατά των Μέσων Ενημέρωσης (που μερικές φορές γίνεται με γελοίες αφορμές ή για λάθος λόγους) έχει μεγάλο βάθος χρόνου (άρα ανήκει σε Σχέδιο που ΔΕΝ είναι άσχετο με τα μνημόνια που προηγήθηκαν του κορωνοϊού) ήταν δε ενορχηστρωμένη από πολυεθνικά “κέντρα εξουσίας”, όργανα των οποίων έγιναν πρόθυμα οι εγχώριοι “χρήσιμοι ηλίθιοι” που (από το “κέντρο”) έπαιρναν “γραμμή” μέσω του δημοφιλούς facebook.
Αυτό, με την σειρά του, μου επέτρεπε ν’ ανιχνεύσω τα αδήλωτα κίνητρα που έχει ένα πολυεθνικό “κέντρο εξουσίας” για να οργανώσει (και να χρηματοδοτήσει) σε διεθνή κλίμακα κάτι τόσο περίπλοκο στην σύλληψή του, αλλά τόσο απλό στην εφαρμογή του.
Η καθοδήγηση της μάζας γίνεται με βάση τα επαναστατικά εγχειρίδια των Γερμανών αναρχικών του προηγούμενου αιώνα. Όποιος είναι ενημερωμένος γι’ αυτά, θα καταλάβει καλά τι λέω.
Την πιο τρανταχτή απόδειξη για την “θεωρία” μου πάντως εισέπραξα τη νύχτα της Τετάρτης (6 Ιανουαρίου) προς Πέμπτη (7 Ιανουαρίου 2021) που ξενύχτησα μπροστά στην τηλεόραση με μια κούπα καφέ στο χέρι. Είδα τα “φρικιά” να εισβάλουν, πού, στο… Καπιτώλιο (!) και να γράφουν στις πόρτες των Γραφείων το σύνθημα που τους έδωσε ο Τραμπ: “Δολοφονήστε τα μίντια”. Λίγο πριν την εισβολή, το μεγαλύτερο πολιτικό σκουπίδι της σύγχρονης Ιστορίας, τους είχε πει (όχι για πρώτη φορά) ότι “τα ΜΜΕ είναι ο εχθρός της Αμερικής”.
Τι σύμπτωση, ε!
Όλως τυχαίως, τα ΜΜΕ είναι ΚΑΙ εχθρός της Ελλάδας.
Ίδιο μοτίβο, ίδιο σύνθημα, ίδιος στόχος: Η επιβολή της εξουσίας με όπλο τον όγκο της ανθρώπινης αγέλης, σε πείσμα (που σημαίνει ανατροπή) των θεσμών, ίσον, λαϊκό – και όχι στρατιωτικό – πραξικόπημα”.
Με τι αιτιολογικό;
Με αιτιολογικό ότι… “μας λένε ψέματα”…
Εδώ είναι το κουμπί:
Στην αρχή “μας έλεγαν ψέματα” οι δημοσιογράφοι για τον κορωνοϊό. Μόλις η μάζα εμπέδωσε τη μεγάλη αλήθεια, “μας είπαν ψέματα” οι λοιμοξιολόγοι. Πλέον, τώρα που καταλάβαμε τι μας γίνεται , “μας λένε ψέματα” οι δικαστές για την ψηφοφορία. Και τη μόνη αλήθεια την λέει ο Τραμπ. Ο οποίος δεν χρειάζεται να κομίσει ΚΑΜΙΑ απόδειξη για τους ισχυρισμούς του.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τραμπ έχει φανατικούς οπαδούς στην Ελλάδα. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι οι οπαδοί του Τραμπ στην Ελλάδα ανήκουν ιδεολογικά ΚΑΙ στην αριστερά ΚΑΙ στην ακροδεξιά.
Ακριβώς όπως συνέβη το 2011 στο πάνω και το κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος… Οι μήτρες, οι κόπιες να πεις, έχουν (όπως σημειώσαμε ήδη) την ίδια δομή. Και, φυσικά, τον ίδιο στόχο. Όχι να καταλύσουν τη Δημοκρατία (δεν χρειάζεται να μπουν στον κόπο) αλλά για να εγκαταστήσουν την δικτατορία της Ολιγαρχίας που ακολουθεί.