Ιούλιος 2021

Η Γη βιώνει την σοβαρότερη ως τώρα μεταβατική περίοδο του πολιτισμού της: Η αναφορά της συνείδησης στον Θεό, που κράτησε αιώνες, μετατρέπεται σε αναφορά της συνείδησης στον άνθρωπο. Αντί ο λαός να περιμένει μεταθανάτια δικαιοσύνη από το Νόμο του Θεού, την απαιτεί εν ζωή πλέον από το Νόμο του ανθρώπου. Για να το πούμε κάπως […]

Ο ποιητής είναι σοφός, αλλά ο σοφός δεν είναι δημοσιογράφος για να λέει στους αναγνώστες του όλα όσα μαθαίνει. Ο σοφός, δηλαδή ο ποιητής, “ούτε λέγει, ούτε κρύπτει, αλλά σημαίνει”. Αυτή είναι η τεράστια διαφορά του από τον δημοσιογράφο. Αυτή είναι και η δυσκολία μετάβασης από την δημοσιογραφία στην ποίηση ή το αντίστροφο. Εσύ τώρα

Οι πολιτικοί, είπες; Όχι. Δεν είναι προδότες. Θα ήταν, αν αυτό το κράτος ήταν Ελλάδα και οι κυβερνήτες μας πρόδιδαν τα ιερά και τα όσια του Ελληνισμού. Αλλά δεν είναι. Δεν είναι καν κράτος. Πότε τάχα οι Έλληνες έδιωξαν τον κατακτητή και ανέλαβαν οι ίδιοι τις τύχες του έθνους; Το 1821, είπες; Λάθος. Δεν ήταν

Κράτος χωρίς λαό να πιστεύει σε έναν Θεό, είναι αδύνατο να προκόψει. Αργά ή γρήγορα θα υποταχθεί στο γειτονικό του κράτος, ο λαός του οποίου πιστεύει σε έναν και μοναδικό Θεό, γεγονός που τον καθιστά ομογενή, δηλαδή ακαταμάχητο. Το είχε αντιληφθεί πρώτος ο Μέγας Κωνσταντίνος και, με θεμέλιο τον χριστιανισμό, έχτισε την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που

Αντίθετο του καπιταλισμού είναι η κοινοκτημοσύνη. Αλλ’ όσο τα μέλη μιας κοινωνίας αποδεικνύουν ότι είναι ανάξια να διαχειριστούν το κοινό αγαθό, το αποδεικνύουν και κάθε μέρα, δεν θα ευθύνεται ο καπιταλισμός για όσα δεινά και αν του αποδίδουμε. Δεχτείτε για λίγο αυτή την “ανάποδη λογική” για να διευκολύνετε την παράθεση των παραγόμενων συλλογισμών. Λοιπόν, αν

Το συμπέρασμα που βγαίνει από την εμπειρία της Covid – 19 είναι ξεκάθαρο: Η ανθρωπότητα είναι ανίκανη να διαχειριστεί μία παγκόσμια κρίση. Και να πεις ότι η πανδημία αυτή θα είναι η τελευταία, ε, θα έλεγες, εντάξει, κάπως θα κάνουμε, αργά ή γρήγορα θα τελειώσει το πράμα, η Επιστήμη θα κάνει το καθήκον της, θα

Ακούς ότι “ο κόσμος τρελάθηκε”. Το λέμε δηλαδή, όλοι το λέμε. Κι εννοούμε, χωρίς να το λέμε, ότι “δεν ήταν έτσι ο κόσμος”. Έγινε σήμερα, στον καιρό μας. Και, φυσικά, βρίσκουμε ενόχους γι’ αυτό: Φταίνε οι πολιτικοί. Όταν δε φτάνει να φταίνε οι πολιτικοί, κοτσάρουμε και τους δημοσιογράφους. “Αυτοί φταίνε”. Για όλα. Εμείς είμαστε τα

Καλύτερα να μην χρεοκοπούσε ποτέ “το σιδηρούν παραπέτασμα”, καλύτερα να μην έπεφτε ποτέ το τείχος του Βερολίνου. Καλύτερα να μην είχε τελειώσει ποτέ δηλαδή ο “ψυχρός πόλεμος”. Θα ξέραμε τουλάχιστον ότι οι μεν είναι από δω, οι δε από κει. Με όλη μας την άνεση θα μπορούσαμε να διαλέξουμε στρατόπεδο και νά ‘χουμε το κεφαλάκι